" Over the river and through the wood,
To grandfather's house we go;
The horse knows the way
To carry the sleigh,
Through the white and drifted snow.
(first verse) "
-Lydia Maria Child, "The New-England Boy's Song about Thanksgiving Day" from "Flowers for Children", 1845
Hey allemaal,
't Zijn nog maar twee dagen voor ik het vliegtuig opstap, en ik ben keinerveus!
Gelukkig kan ik de stress en nervositeit wat bedwangen door mijn laatste uren met vrienden door te brengen.
Eergisteren was keizalig! Nadat ik de film ' Up ' was gaan kijken met Chris en Katie is Steven mij komen oppikken om met zijn vriendin Jessica ( Jessie ) te gaan paardrijden. Jessie heeft een boerderij, en paardrijden is haar favoriete hobby, dus dankzij hen had ik de kans om dat ook eens te proberen.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik wel wat schrik had voor ik op ' Boy ', het grootste paard in de stal, kroop. Dat beest was gigantisch :D. Eerst heeft Jessie mij wat basisbewegingen geleerd, en iets later zat ik al toertjes te doen langs de hekken.
Dat ging allemaal vrij traag, maar dat was genoeg voor mij, want toen ik wat meer ' gas ' gaf voelde ik mij toch niet echt meer veilig!
( Steven en ik, klaar voor een ritje langs de velden )
Boy was een beetje onrustig die dag, dus Jessie heeft hem wat moeten kalmeren. Daarna heb ik nog op een ander paard gezeten, en zijn we een toertje gaan doen langs de velden van de boerderij. Dat was ongelooflijk mooi. 't Was keigoed weer ( 30 graden, mooie blauwe lucht ), en het leek alsof we zo uit een westernfilm kwamen.
( Jessie op het ezeltje )
Jessie had ook een keigrappig ezeltje waar ze even heeft opgezeten, en Lisa ( Stevens mama ) is ook nog afgekomen om ons te zien paardrijden. Ik voelde mij een echte cowboy met mijn hemdje en mijn botten. Alleen de cowboyhoed ontbrak!
( op het kleiner paard waarvan ik de naam vergeten ben )
We zijn daar een paar uur gebleven en ik heb Jessie wat geholpen met het uitkuisen van de waterbakken voor de paarden. Daarna was het tijd voor het afscheid, en dat was supermoeilijk. Steven ging mij naar huis brengen, maar van Jessie moest ik al afscheid nemen. Na een lange dikke knuffel en wat woorden was ik op weg naar huis.
Later, toen Steven bij mij thuis aankwam, nam ik ook van hem afscheid. Zijn mama had nog een klein cadeautje meegegeven ( de CD ' Stripped ' van The Rolling Stones ) en daar was ik keiblij mee, omdat we altijd naar die CD luisterden als we samen weggingen. Het eerste echt zware afscheid is voorbij en ik moet zeggen dat het echt niet makkelijk was!
Groetjes,
Pieter
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten