- John Millington Synge
( Jessie en Steven in Port Austin )
Hey allemaal,
't Is alweer zondag en ik heb weer wat drukke dagen achter de rug!
Vrijdag belde Steven mij op met de vraag of ik geen zin had om de volgende dag te gaan kanovaren met zijn mama en zijn vriendin. Kanovaren of kajakken, beste mensen, is 1 van mijn favoriete hobby's, al moet ik zeggen dat ik geen van beide vaak doe.
Maar als de kans zich voordoet om met een paar vrienden wat door het water te peddelen, zal ik ze grijpen :-)
( Steven's truck, die hij trots ' The Bandit ' noemt )
Steven is mij vrijdag al komen oppikken, en we zijn naar een van zijn vrienden gereden, waar we de namiddag en de avond hebben doorgebracht. We zijn met de quads gaan rijden en dat was ge-wel-dig! Een van zijn vrienden had een gans 'fourwheeler'-pad gemaakt door akkers, bossen en riviertjes, en ik zag vrij zwart toen we terugkwamen van onze rit door de grote modderpoelen en moerassen van Dryden, Michigan.
Verder was de namiddag een opeenvolging van rustige en minder rustige momenten.
Er was een groot kampvuur en keiveel volk is daarop afgekomen, maar buiten Steven en zijn vriendin Jessie kende ik niet veel mensen. In het begin was dat wat vreemd maar ik heb snel kennis gemaakt met een heel pak van zijn vrienden en de rest van de avond zat ik verhaaltjes te vertellen over hoe het leven in Belgie eraan toe gaat :D.
Ze vonden het precies toch allemaal interessant :-)
Daarna zijn we gaan ' Snipe-hunten '. Aan alle toekomstige uitwisselingsstudenten die dit lezen : snipe-hunten of snipe-jagen is EEN GRAP. Ik ben er natuurlijk ingetuimeld samen met een hele hoop anderen, maar ik heb me zooooo goed geamuseerd, en omdat dit iets is dat ik nooit ga vergeten ga ik hier eventjes de Engelse definitie van een ' Snipe-hunt ' op de website zetten :
( bron : Wikipedia )
" A snipe hunt, a form of wild goose chase that is also known as a fool's errand, is a type of practical joke that involves experienced people making fun of newcomers by giving them an impossible or imaginary task. The origin of the term is a practical joke where inexperienced campers are told about a bird or animal called the snipe as well as a usually ridiculous method of catching it, such as running around the woods carrying a bag or making strange noises. Incidentally, the snipe (a family of shorebirds) is difficult to catch for experienced hunters, so much so that the word "sniper" is derived from it to refer to anyone skilled enough to shoot one.
In the most popular version of the snipe hunt, especially in the American South, a newcomer is taken deep into the woods late at night and told to make a clucking noise while holding a large sack. The others, who are in on the joke, say that after they sneak away they will walk back towards the newcomer, thereby driving snipes towards the bag holder. The frightened snipes, they say will be attracted to the clucking noise and easily caught in the bag. The newcomer is then simply left in the dark forest, eventually to realize his gullibility and find his way home or back to camp.
A wild goose chase can also be more serious, either a deliberate attempt to thwart an opponent by sending him/her off on a quest based on misinformation, or a mistake on one's own part leading to a hopeless quest. "
Aan ons hebben ze gelukkig niet onwetend in een donker bos achtergelaten, maar nadat wij het doorhadden was het aan ons om alweer een bende nieuwkomers te doen ' snipe-hunten ', en dat was een uiterst grappige bedoening :-). In deze beschrijving klinkt het wat serieuzer dan wat ik vrijdagavond heb meegemaakt, maar al bij al was het een goeie grap :D
Rond 23u30 zijn we uiteindelijk naar Stevens thuis vertrokken. Lisa, zijn mama, was nog wakker, en na een kort gesprek over de politieradio waar zij naar aan het luisteren was ( ja, dat kan hier blijkbaar :-) ) ben ik ingedommeld op de zetel.
Die zaterdagochtend ( of beter, gisteren ) zijn we om 9u 's morgens opgestaan.
We moesten nog wat spullen gaan kopen voor de barbecue 's avonds, en nadat we donuts gaan halen waren ( Amerikanen e ) zijn we de baan op gegaan, met als bestemming Caseville, waar we gingen kanovaren. Vermits Caseville toch twee uur ver was konden we dat zonder twijfel een kleine ' road trip ' noemen.
( Caseville en Port Austin, beide dorpjes langs het water )
Een ' road trip ' , dat betekent natuurlijk stoppen bij elke bezienswaardigheid, en zo kwam het dat wij op een gegeven moment in een tankstation zaten waar ze buiten koffie en koekjes ook machinegeweren en kruisbogen verkochten ( allemaal legaal welteverstaan ) . Vermits het heel goed weer was waren er ook keiveel motorrijders op de baan.
( The middle of nowhere )
Dat was nog maar het begin van de dag. In de namiddag zijn we immers in onze kano's gekropen. Ik zat met Lisa in een kano, en Steven deelde er 1 met Jessie. Echt ver zijn we niet gevaren omdat er storm op komst was, maar we hebben toch een paar uur op het water doorgebracht. We hebben ook een klein strand gevonden waar we een wandeling hebben gemaakt, maar toen we de horizon grijs zagen worden zijn we teruggekeerd naar de plek waar we onze kano's gehuurd hadden.
( Mijne sjieke foto in Caseville : precies een poster )
We waren nog maar net uit onze kano's of het begon keihard te stormen. Gelukkig was het warm in de auto. Omdat we alle vier moe waren van de dag hebben we niet meer veel gedaan daarna, buiten wat rondgereden naar verschillende dorpjes zoals Elkton en Port Austin, en we hebben gebarbecued in Caseville. We hadden vrij veel eten mee dus ik was content :-), en na een zalige maar vermoeiende dag hebben ze mij terug thuis afgezet in ' Big ole Brown City '. Ik was toch content dat ik mijn gastbroertjes - en ouders terugzag, want een lawaaierig huis begin je snel te missen :-)
( op een 'road trip' zie je vreemde dingen, zoals deze oude lijkwagen )
( een barbecue : een beter manier om de dag te eindigen is er niet! )
( Vreemde hoedjes passen in allerlei dorpjes, altijd leuk )
Voila, dat was het zo weer voor zaterdag. Momenteel is het vrij zonnig , en Lisa heeft mij gevraagd of ik niet naar Steven's rodeo wou gaan kijken straks, en daar heb ik geen nee op gezegd. Brandon heeft net de Amerikaanse vlag in de tuin geinstalleerd met een gigantische vlaggestok, en dat ziet er ook goed uit precies :-).
Tot de volgende voor nog wat meer Amerikaans nieuws!
Groetjes,
Pieter
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten