Spike 'em !

" Every exit is an entry somewhere. "


Hey allemaaal,

Na de verkiezingsdrukte is de stilte weer teruggekeerd in Brown City. Op school hebben we twee halve dagen gehad voor ' Parent - Teacher Conferences '. Tina en Brandon zijn met mijn leerkrachten gaan praten om te zien of alles OK was op school. Ze waren keiblij toen ze mijn rapport ontvingen : ( A is het hoogste haalbaar in onze school )

Strength & Conditioning : A
Physical Education : A
US History : A
English 11 : A
Psychology : A
Great Books : A
Creative Writing : A

Ik weet het, ik kon ook gewoon schrijven dat ik op alles het maximum heb behaald maar ik was toch eventjes fier, ondanks het lagere scholingsniveau hier. Ik leer hier vooral veel bij buiten de school.


( deze foto heb ik genomen na het opnemen van de filmpjes voor het VTM - jeugdjournaal ' Zoom ' ).

Woensdag en vrijdag waren dus halve dagen. Vrijdag had Jacob een verjaardagsfeestje en moest ik een paar uurtjes op 14 ( ! ) kinderen passen. Ik dacht echt dat ik zot ging worden maar heb me wel goed geamuseerd. Na een typisch Amerikaans feestje ( Pizza en Punch ) zijn een helebool van zijn vrienden nog blijven slapen. Ik ben 's avonds nog naar een ander feestje geweest bij Alex, een van mijn beste vrienden hier. Het was zalig, we zijn in't midden van de nacht muziek beginnen spelen en zingen met 10 man en ik heb minstens 3 verzoeken gehad om een groepke te beginnen. Ik moet hier echt eens werk beginnen maken van mijn muziek!

Maar het was spijtig genoeg niet allemaal rozegeur en maneschijn deze week. Donderdag speelden onze volleybalmeisjes tegen Marlette, onze grootste rivalen. Omdat het een eliminatieronde is moesten ze winnen, anders betekende dat het einde van ons seizoen. Na een verschroeiende match waar letterlijk voor elk punt gevochten werd zijn ze verloren in 5 sets ( in de laatste set was het 15-12 ). Ik had nog nooit zoveel sfeer gezien in een volleybalmatch, 't was geweldig. We hadden een megafoon mee en onze kreet " GO green, GO white " weerklonk meermaals in de zaal in Memphis. Al onze gasten waren mee om te supporteren, maar uiteindelijk was het tevergeefs. Na al het harde werk van de voorbije maanden zat mijn jobke als assistent erop :-). Het was echt wel spijtig, de helft van de ploeg is beginnen wenen, maar ze zijn er na een hoopje knuffels van iedereen wel bovenop geraakt. De sfeer was maar matig de volgende dag op school.

Vrijdagavond ben ik naar een prijsuitreiking geweest. De voetbaltrainers werden in de bloemetjes gezet en mochten trofees uitdelen aan hun teams. 't Was tof om al mijn spelers nog eens terug te zien. Na een reeks bedankingen van ouders keerde ik tevreden terug naar huis. Voetbal en volleybal zijn nu volledig afgelopen. Spijtig langs 1 kant, want het was puur plezier, maar het kan niet blijven duren e :-). Wel positief nieuws : Het basketbalseizoen gaat beginnen en normaal hebben we elk jaar een van de beste teams in de staat, dus dat wordt leuk!

Gisterenavond zijn we familie van Tina gaan bezoeken voor een vervroegd ' Thanksgiving Dinner '. De foto hieronder is genomen toen we terugkwamen in de auto en ik vond het wel sjiek, mijn klein broerke in diepe slaap verwikkeld.
Na een lang diner zijn we naar huis teruggekeerd. Nu is het alweer zondag en alweer het einde van de week. Het is hier leven aan 300 km / uur !



Groetjes,
Pieter