" Tonight, we gather to affirm the greatness of our nation - not because of the height of our skyscrapers, or the power of our military, or the size of our economy. Our pride is based on a very simple premise, summed up in a declaration made over two hundred years ago. " - Barack Obama
Hey allemaal,
4 November komt alsmaar dichterbij. Overal zijn reclamebordjes te zien met slogans van zowel Barack Obama als John McCain, ze staan op de cover van elk tijdschrift, kortom, je komt ze overal tegen.
Omdat ik hier eens iets wou schrijven over de muziek hier, ga ik de verkiezingen en muziek combineren. Hieronder vind je een Youtube filmpje van T.I - Whatever You Like, zowat het populairste lied hier op de radio. Daaronder vind je een parodie door kinderen van de Ron Clark Academy op dat lied, maar dan met een politieke tekst. Ik vond het geweldig, en 't is supergoed gevonden.
Het beschrijft perfect wat een chaos het hier is op politiek vlak, de frustratie bij de mensen, en de hoop op verandering.
TI - Whatever you like ( http://www.youtube.com/watch?v=nQJACVmankY )
Ron Clark Academy - You can vote however you like (http://www.youtube.com/watch?v=UxlwYP0HNdc )
Lyrics:
Obama on the left
McCain on the right
We can talk politics all night
And you can vote however you like
You can vote however you like, yeah
Democratic left
Republican right
November 4th we decide
And you can vote however you like
You can vote however you like, yeah
(McCain supporters)
McCain's the best candidate
With Palin as his running mate
They'll fight for gun rights, pro life,
The conservative right
Our future is bright
Better economy in site
And all the world will feel our military might
(Obama supporters)
But McCain and Bush are real close right
They vote alike and keep it tight
Obama's new, he's younger too
The Middle Class he will help you
He'll bring a change, he's got the brains
McCain and Bush are just the same
You are to blame, Iraq's a shame
Four more years would be insane
Lower your Taxes - you know Obama Won't
PROTECT THE LOWER CLASS - You know McCain won't!
Have enough experience - you know that they don't
STOP GLOBAL WARMING - you know that you won't
I want Obama
FORGET OBAMA
Stick with McCain and you're going to have some drama
We need it
HE'LL BRING IT
He'll be it
YOU'LL SEE IT
We'll do it
GET TO IT
Let's move it
DO IT!
Obama on the left
McCain on the right
We can talk politics all night
And you can vote however you like
You can vote however you like, yeah
Democratic left
Republican right
November 4th we decide
And you can vote however you like, I said
You can vote however you like, yeah
I'm talking big pipe lines, and low gas prices
Below $2.00 that would be nice
But to do it right we gotta start today
Finding renewable ways that are here to stay
I want Obama
FORGET OBAMA,
Stick wit McCain you gone have some drama
MORE WAR IN IRAQ
Iran he will attack
CAN'T BRING OUR TROOPS BACK
We gotta vote Barack!
Obama on the left
McCain on the right
We can talk politics all night
And you can vote however you like, I said
You can vote however you like, yeah
Democratic left
Republican right
November 4th we decide
And you can vote however you like, I said
You can vote however you like, yeah
maandag 27 oktober 2008
zaterdag 25 oktober 2008
The Eighth ' Did You Know ? '
Hi everybody !
Tijd voor een nieuwe wist-je-dat! Deze week was druk, maar dat verandert niets aan het feit dat je hier waarschijnlijk weer overstelpt zal worden met nutteloze informatie! :-). Geniet ervan.
Wist-je-dat :
- de verkiezingsdag, oftewel 4 november, dichter- en dichterbij komt
- dat een hele opluchting is en ik benieuwd ben wie onze volgende president wordt
- ik er hier een spelleke van heb gemaakt om de reclamebordjes van John McCain en Barack Obama te tellen in elk dorpje dat ik bezoek, om uiteindelijk een winnaar te verkiezen
- er naar mijn goesting nog altijd teveel John McCain-bordjes te vinden zijn
- dat toch wel verontrustend is mijn gedacht!
- reporters hier aan Barack Obama hebben gevraagd welk soort ondergoed hij het liefste draagt : boxers of gewone onderbroeken
- Obama hierop ' boxershorts' antwoordde
- McCain 'geen van beide' antwoordde en met trots grapte dat hij met zijn 72 jaar een luier nodig had
- het tof is dat er van tijd tot tijd ook eens wat humor aan te pas komt
- ik hier een paar dagen geleden mijn eerste pompoen heb gekerft, samen met Jeremy
- dat superleuk is en ik mij terug kinds voelde
- ik tegen het einde van volgende week 4 essays moet schrijven
- ik maar tegen mezelf blijf zeggen dat dat allemaal wel in orde komt
- ik er vanavond eens ga aan beginnen
- we morgen met het hele gezin naar de cinema gaan
- we waarschijnlijk die film met de ' chihuahua ' gaan kijken omdat Jacob en Jeremy die al superlang willen zien
- ik blij ben dat we met het ganse gezin iets samen gaan doen
- ik van Dave en Deb een nieuwe pot Nutella heb gekregen
- ik hen daarvoor wel 100 keer bedankt heb
- dat echt mijn dag heeft gemaakt :-)
- het hier maandag gaat beginnen sneeuwen volgens meneer de weerman
- ik daar keihard naar uitkijk
- ik hier een keigroot sneeuwballengevecht ga organiseren na school
- ik eraan gedacht heb om een Guiness World Record te zetten : 's Werelds grootste sneeuwballengevecht
- dat precies toch moeilijk gaat gaan met een bevolking van 1,300 man
- ik mijn plan toch nog altijd verder ga uitwerken
- ik hier ga afsluiten om aan mijn schoolwerk te beginnen
- ik hoop dat het in Belgie goed weer is
- ik ook hoop dat iedereen zich amuseert op school, op het werk, ...
- ik jullie allemaal mis!
X
Pieter
Black Metal
" It is just that heavy metal musicians write in minor keys, and when you do that, you frighten people. " - Ronnie James Dio
Hellooooooo!
De foto hierboven lijkt net uit een horrorfilm te komen, maar het zijn wel degelijk muzikanten!
Gisterenavond ben ik met Dave en Deb en hun zoons ( het echtpaar waarmee ik eerder al naar het concert van Sigur Ros was geweest ) naar een heavy metalfeestje geweest, alweer in ' The Fillmore ' in Detroit. Onder andere Dimmu Borgir trad er op. Voor de metalfreaks onder ons is dit een klinkende naam maar als je niet thuis bent in het metalwereldje zal je van deze groep waarschijnlijk nog nooit gehoord hebben.
Het concert zelf was heel goed, we stonden keidicht bij het podium. Na het concert ben ik weer bij Dave en Deb blijven slapen. Ik kan keigoed met hen praten over vanalles, zoals de verkiezingen. Het zijn fervente Barack Obama supporters, dus dat zat wel goed van in het begin!
Uiteindelijk ben ik daar niet zo lang gebleven omdat ze familie moesten gaan bezoeken. En zo ben ik de volgende dag, vandaag, om 17 u 's namiddags weer thuis beland. Klaar om dit stukje te schrijven, dood als een pier van de vorige avond maar toch enorm content dat het morgen nog maar zondag is en dat er nog een dagje weekend overblijft!
X,
Pieter
Hellooooooo!
De foto hierboven lijkt net uit een horrorfilm te komen, maar het zijn wel degelijk muzikanten!
Gisterenavond ben ik met Dave en Deb en hun zoons ( het echtpaar waarmee ik eerder al naar het concert van Sigur Ros was geweest ) naar een heavy metalfeestje geweest, alweer in ' The Fillmore ' in Detroit. Onder andere Dimmu Borgir trad er op. Voor de metalfreaks onder ons is dit een klinkende naam maar als je niet thuis bent in het metalwereldje zal je van deze groep waarschijnlijk nog nooit gehoord hebben.
Het concert zelf was heel goed, we stonden keidicht bij het podium. Na het concert ben ik weer bij Dave en Deb blijven slapen. Ik kan keigoed met hen praten over vanalles, zoals de verkiezingen. Het zijn fervente Barack Obama supporters, dus dat zat wel goed van in het begin!
Uiteindelijk ben ik daar niet zo lang gebleven omdat ze familie moesten gaan bezoeken. En zo ben ik de volgende dag, vandaag, om 17 u 's namiddags weer thuis beland. Klaar om dit stukje te schrijven, dood als een pier van de vorige avond maar toch enorm content dat het morgen nog maar zondag is en dat er nog een dagje weekend overblijft!
X,
Pieter
White Castle
" And in the end, it's not the years in your life that count, it's the life in your years. "
Heey allemaal,
Na een enorm drukke week heb ik eindelijk de tijd gevonden om rustig dit stukje te schrijven. Er is weeral vanalles gebeurd!
Eerst en vooral zal ik de titel van dit stukje eens verklaren. De foto zegt het allemaal : White Castle is een hamburgerrestaurant. Ik ben er gisteren gaan eten met een paar vrienden. Toen ze mij vertelden dat ze er minstens 5 hamburgers elk aten, verschoot ik mij een bult. Tot ik zag hoe ze eruitzagen . White Castle hamburgers zijn mini-hamburgers, en je bestelt ze in setjes van 5,10, of 20. Echt zot. Het is niet de eerste keer dat ik verschoot van de Amerikaanse eetgewoonten, maar op dat moment snapte ik volledig waarom een groot deel van dit land met overgewicht kampt :-). Met mijn gewicht gaat alles nog altijd goed trouwens, ik weeg nog altijd hetzelfde als in Belgie. Buiten natuurlijk al dat gewicht van de spieren die ik train in ' Strength & Conditioning ' . Hihi nee, grapje. Ik ben nog altijd gezond bezig. Buiten mijn koffieverslaving natuurlijk.
Dinsdag speelde mijn voetbalteampje een match. Ze zijn met 7-1 gewonnen en ik had ' Twinkies' voorzien voor na de match. Dat zijn kleine snacks, een beetje zoals die Doo-Wap's in Belgie met chocoladestukjes erin. Ze waren echt supercontent. Donderdag moesten ze weer een match spelen. Die is op 2-2 geeindigd. Daar had ik mij wel bijna boos gemaakt. De scheidsrechters waren verhinderd voor de wedstrijd dus heeft de trainer van het andere team de wedstrijd in 'goede banen' geleid. De eerste goal van de tegenpartij was offside maar dat had hij 'niet gezien'. En daarna heeft hun keeper een bal van ons gevangen die al over de doellijn was geraakt ( normaal dus punt voor ons ) maar dat had hij toevallig ook niet opgemerkt. Ik was bijna uit mijn krammen geschoten maar mijn team speelde goed en het zijn nog maar kinderen, dus heb ik mij ingehouden. Het was al bij al een heel goeie match. Volgende week spelen ze hun laatste match en op 7 november mag ik als trainer medailles uitdelen aan mijn team op een benefiet hier in Brown City. Ik heb al keiveel bedankingen gekregen van ouders en dat apprecieer ik enorm. Ik heb uiteindelijk superveel geleerd van die kinderen en ik ben dus heel content dat ik het aanbod om voetbaltrainer te zijn niet heb afgeslaan.
Voor de rest heeft ons meisjesvolleybalteam hun laatste thuismatch gespeeld. Het was weer een hele ceremonie. De namen werden afgeroepen en vervolgens kwamen de meisjes met hun ouders het veld opgestapt. Ze kregen een dik applaus, en wonnen vervolgens de match. Ze zijn nu ' league champs '. De grote, moeilijke wedstrijden komen eraan en de coach heeft al laten weten dat hij mij zal nodig hebben op de trainingen.
Vervolgens ben ik gisteren nog naar een concert geweest in Detroit. Maar daarover meer in het volgende stukje !
Groetjes,
Pieter
Heey allemaal,
Na een enorm drukke week heb ik eindelijk de tijd gevonden om rustig dit stukje te schrijven. Er is weeral vanalles gebeurd!
Eerst en vooral zal ik de titel van dit stukje eens verklaren. De foto zegt het allemaal : White Castle is een hamburgerrestaurant. Ik ben er gisteren gaan eten met een paar vrienden. Toen ze mij vertelden dat ze er minstens 5 hamburgers elk aten, verschoot ik mij een bult. Tot ik zag hoe ze eruitzagen . White Castle hamburgers zijn mini-hamburgers, en je bestelt ze in setjes van 5,10, of 20. Echt zot. Het is niet de eerste keer dat ik verschoot van de Amerikaanse eetgewoonten, maar op dat moment snapte ik volledig waarom een groot deel van dit land met overgewicht kampt :-). Met mijn gewicht gaat alles nog altijd goed trouwens, ik weeg nog altijd hetzelfde als in Belgie. Buiten natuurlijk al dat gewicht van de spieren die ik train in ' Strength & Conditioning ' . Hihi nee, grapje. Ik ben nog altijd gezond bezig. Buiten mijn koffieverslaving natuurlijk.
Dinsdag speelde mijn voetbalteampje een match. Ze zijn met 7-1 gewonnen en ik had ' Twinkies' voorzien voor na de match. Dat zijn kleine snacks, een beetje zoals die Doo-Wap's in Belgie met chocoladestukjes erin. Ze waren echt supercontent. Donderdag moesten ze weer een match spelen. Die is op 2-2 geeindigd. Daar had ik mij wel bijna boos gemaakt. De scheidsrechters waren verhinderd voor de wedstrijd dus heeft de trainer van het andere team de wedstrijd in 'goede banen' geleid. De eerste goal van de tegenpartij was offside maar dat had hij 'niet gezien'. En daarna heeft hun keeper een bal van ons gevangen die al over de doellijn was geraakt ( normaal dus punt voor ons ) maar dat had hij toevallig ook niet opgemerkt. Ik was bijna uit mijn krammen geschoten maar mijn team speelde goed en het zijn nog maar kinderen, dus heb ik mij ingehouden. Het was al bij al een heel goeie match. Volgende week spelen ze hun laatste match en op 7 november mag ik als trainer medailles uitdelen aan mijn team op een benefiet hier in Brown City. Ik heb al keiveel bedankingen gekregen van ouders en dat apprecieer ik enorm. Ik heb uiteindelijk superveel geleerd van die kinderen en ik ben dus heel content dat ik het aanbod om voetbaltrainer te zijn niet heb afgeslaan.
Voor de rest heeft ons meisjesvolleybalteam hun laatste thuismatch gespeeld. Het was weer een hele ceremonie. De namen werden afgeroepen en vervolgens kwamen de meisjes met hun ouders het veld opgestapt. Ze kregen een dik applaus, en wonnen vervolgens de match. Ze zijn nu ' league champs '. De grote, moeilijke wedstrijden komen eraan en de coach heeft al laten weten dat hij mij zal nodig hebben op de trainingen.
Vervolgens ben ik gisteren nog naar een concert geweest in Detroit. Maar daarover meer in het volgende stukje !
Groetjes,
Pieter
dinsdag 21 oktober 2008
The Road Not Taken
Hey allemaal,
We hebben vandaag in Creative Writing dit gedicht besproken en ik vond het heel mooi dus ik dacht : Let's share this thing with everyone :-)
The Road Not Taken - Robert Frost
Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.
We hebben vandaag in Creative Writing dit gedicht besproken en ik vond het heel mooi dus ik dacht : Let's share this thing with everyone :-)
The Road Not Taken - Robert Frost
Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.
zaterdag 18 oktober 2008
The Seventh ' Did You Know ? '
Hello everybody !
't Is hoog tijd voor nog wat nieuwtjes. De nieuwe informatie wordt elke keer nuttelozer, maar hey, laat ik toch maar eens beginnen :
Wist-je-dat :
- Halloween hier alsmaar dichterbij komt
- ik mij nog altijd een kostuum moet gaan kopen
- ik twijfel tussen moordende clown, gek met kettingzaag en levensgrote pompoen
- ik keiveel zin heb om te gaan 'trick - or - treaten'
- dat normaal wel alleen voor kleine kindjes is
- dat voor mij dus ook geldt
- ik vandaag bijna het laatste uit mijn pot Nutella heb geschraapt
- ik nochtans enorm spaarzaam ben geweest
- je mij dus altijd voedselpakketten mag opsturen met Belgische lekkernijen
- dat eerder een bevel is dan een oproep :-)
- de cheerleaders deze week koekjes hebben gebakken voor het Footballteam
- een van mijn cheerleader-vriendinnetjes er een paar heeft verduisterd voor mij
- ik blij ben dat ik spionnen heb langs alle kanten voor delicate zaken als koekjes stelen
- we sinds deze week met voetbal zijn begonnen in ' Gym Class '
- ik ze hier allemaal eens een poepke heb laten ruiken met mijn ' Soccer Skills '
- ze hier erbarmelijk slecht op een bal sjotten
- het laatste debat tussen Barack Obama en John Mccain een paar dagen geleden is gevoerd
- volgens de laatste peilingen Barack Obama aan de winnende hand is
- dat toch wel steeeeeeeeeeeeeengoe nieuws is
- ik hoop dat die 55 percent toch niet meer plots op McCain gaat stemmen
- dat wel eens zou kunnen, we zitten immers in AMERIKA :-)
- ik tegen het einde van de maand 4 boeken moet lezen en 4 essays moet schrijven
- ik natuurlijk weer zo slim ben geweest om mijn schoolwerk uit te stellen tot op het laatste moment
- dit allemaal wel goed zal uitdraaien
- ik nu weg moet naar een feestje
- ik toedeloe ga zeggen
- toedeloe!
X,
Pieter
French Cappuccino
" In America you can buy bucket-sized cups of coffee in any flavour you like other than coffee-flavour. "
Hey allemaal!
We zijn weer een weekje verder en er is vanzelfsprekend weer vanalles gebeurd!
Ik heb dit stukje French Cappuccino gedoopt om de simpele reden dat ik hier een nieuwe gewoonte heb ontwikkeld, namelijk.... KOFFIE ! En niet zomaar koffie, neenee. FRENCH CAPPUCCINO !
Elke dag voor ik naar school ga haal ik mij een bekertje koffie in ' Little Texas ', een winkeltje hier om de hoek. Aaron, een van mijn vrienden hier, had me eens van zijn cappuccino laten proeven en man, dat was goddelijk!
Tot zover mijn nieuwe verslavingen.
Ik ben hier net thuis binnengestrompeld na een lange wandeling. Vandaag heb ik Brandon geholpen met wat klusjes op zijn werk ( we zijn een huis van een oud madammeke aan het opknappen ) en daarna ben ik te voet huiswaarts gegaan ( het was supergoed weer en ik dacht, laat ik maar eens een wandelingetje doen ).
Ik heb gemerkt hoe mooi Brown City wel niet is, met al het akkerland hier.
Zeker nu de herfst eraan komt is het de moeite om buiten eens alles te gaan bewonderen. Het wordt hier ietsje kouder maar op sommige dagen is het toch nog altijd t-shirtweer. Ik vraag me af hoe het weer in Belgie is!
Voor de rest heeft mijn voetbalteampje vandaag weer gewonnen. Het was 'maar' 3-2 maar ze hebben allemaal goed hun best gedaan dus ik was weer content.
Gisteren ben ik een avondje thuisgebleven, ik was zo moe van de week! Ik heb de laatste tijd redelijk veel huiswerk dus dat zet soms wel een rem op mijn buitenschoolse activiteiten. Toch help ik de volleybalcoach nog altijd met zijn team ( ze hebben weer twee wedstrijden gewonnen en gaan waarschijnlijk naar de 'state championships').
Vanavond ga ik naar een feestje en morgen is het zondag, joepie ! Dat betekent rust, wat schoolwerk en een gigantisch ontbijt met spek, eieren, pannenkoeken,...
Het simpele leven bevalt mij nog altijd :-). Ook al betekent simpel niet noodzakelijk rustig hier. Dat heb ik al veel gemerkt! Andere feiten schrijf ik in de volgende wist-je-dat. De tijd vliegt hier veel te vlug voorbij naar mijn goesting!
Groetjes,
Pieter
Hey allemaal!
We zijn weer een weekje verder en er is vanzelfsprekend weer vanalles gebeurd!
Ik heb dit stukje French Cappuccino gedoopt om de simpele reden dat ik hier een nieuwe gewoonte heb ontwikkeld, namelijk.... KOFFIE ! En niet zomaar koffie, neenee. FRENCH CAPPUCCINO !
Elke dag voor ik naar school ga haal ik mij een bekertje koffie in ' Little Texas ', een winkeltje hier om de hoek. Aaron, een van mijn vrienden hier, had me eens van zijn cappuccino laten proeven en man, dat was goddelijk!
Tot zover mijn nieuwe verslavingen.
Ik ben hier net thuis binnengestrompeld na een lange wandeling. Vandaag heb ik Brandon geholpen met wat klusjes op zijn werk ( we zijn een huis van een oud madammeke aan het opknappen ) en daarna ben ik te voet huiswaarts gegaan ( het was supergoed weer en ik dacht, laat ik maar eens een wandelingetje doen ).
Ik heb gemerkt hoe mooi Brown City wel niet is, met al het akkerland hier.
Zeker nu de herfst eraan komt is het de moeite om buiten eens alles te gaan bewonderen. Het wordt hier ietsje kouder maar op sommige dagen is het toch nog altijd t-shirtweer. Ik vraag me af hoe het weer in Belgie is!
Voor de rest heeft mijn voetbalteampje vandaag weer gewonnen. Het was 'maar' 3-2 maar ze hebben allemaal goed hun best gedaan dus ik was weer content.
Gisteren ben ik een avondje thuisgebleven, ik was zo moe van de week! Ik heb de laatste tijd redelijk veel huiswerk dus dat zet soms wel een rem op mijn buitenschoolse activiteiten. Toch help ik de volleybalcoach nog altijd met zijn team ( ze hebben weer twee wedstrijden gewonnen en gaan waarschijnlijk naar de 'state championships').
Vanavond ga ik naar een feestje en morgen is het zondag, joepie ! Dat betekent rust, wat schoolwerk en een gigantisch ontbijt met spek, eieren, pannenkoeken,...
Het simpele leven bevalt mij nog altijd :-). Ook al betekent simpel niet noodzakelijk rustig hier. Dat heb ik al veel gemerkt! Andere feiten schrijf ik in de volgende wist-je-dat. De tijd vliegt hier veel te vlug voorbij naar mijn goesting!
Groetjes,
Pieter
zondag 12 oktober 2008
Cedar Point, Ohio
“One man's wilderness is another man's theme park”
Heyhey!
Zondag 12 oktober, 23 uur 's avonds. Omdat ik niet kon slapen heb ik besloten om hier wat te vertellen over mijn zalige uitstap naar Cedar Point met Brandon!
Omdat we allebei nogal rollercoasterfanaten zijn hebben we onlangs besloten om eens een tripje te doen naar Ohio ! Daar bevind zich immers Cedar Point, een van de grootste pretparken ter wereld.
We zijn om 6u 's morgens opgestaan, zijn naar Marysville gereden met de auto ( dat was maar een uurtje rijden ) en vervolgens zijn we op een speciale bus gestapt die ons recht naar Cedar Point bracht. Na een busrit van 3 uur ( Ohio is niet bepaald kortbij ) zijn we er geraakt en om 12 uur 's middags opende het park !
't Was er echt superleuk. Het waren 'Halloweekends', dus heel het park was keimooi versierd en er liepen overal mensen verkleed rond. Er was enorm veel decoratie te zien op de rollercoasters en er hing vooral een griezelig sfeertje!
We hebben een aantal zotte rollercoasters gedaan, zoals de Raptor, de Power Tower, de Magnum, de Corkscrew, de Millenium Force, de Wicked Twister en last but not least : de Top Thrill Dragster ! Het was ons doel om deze 128 meter hoge rollercoaster te overwinnen. En dat hebben we ook gedaan. Aan 200 kilometer per uur omhoog geschoten worden, 't is eens iets anders :-).
De rollercoasters waren echt wow. Heel hoog, lang en vooral leuk. 't Was allemaal veel groter dan wat ik gewoon was in Belgie en je kon het echt niet vergelijken met Walibi of Bellewaerde.
Om 22u zijn we terug de bus opgestapt, moe maar voldaan, en we waren keicontent dat we ons zo goed hadden geamuseerd! It's been a trip to remember. Hieronder vind je wat foto's van de versiering in het park :
X,
Pieter
P.S : Boodschap voor de mama : Ik weet dat je hebt gevraagd om wat meer foto's van mezelf op de site te zetten, ik hoop dus dat dit genoeg is!
Heyhey!
Zondag 12 oktober, 23 uur 's avonds. Omdat ik niet kon slapen heb ik besloten om hier wat te vertellen over mijn zalige uitstap naar Cedar Point met Brandon!
Omdat we allebei nogal rollercoasterfanaten zijn hebben we onlangs besloten om eens een tripje te doen naar Ohio ! Daar bevind zich immers Cedar Point, een van de grootste pretparken ter wereld.
We zijn om 6u 's morgens opgestaan, zijn naar Marysville gereden met de auto ( dat was maar een uurtje rijden ) en vervolgens zijn we op een speciale bus gestapt die ons recht naar Cedar Point bracht. Na een busrit van 3 uur ( Ohio is niet bepaald kortbij ) zijn we er geraakt en om 12 uur 's middags opende het park !
't Was er echt superleuk. Het waren 'Halloweekends', dus heel het park was keimooi versierd en er liepen overal mensen verkleed rond. Er was enorm veel decoratie te zien op de rollercoasters en er hing vooral een griezelig sfeertje!
We hebben een aantal zotte rollercoasters gedaan, zoals de Raptor, de Power Tower, de Magnum, de Corkscrew, de Millenium Force, de Wicked Twister en last but not least : de Top Thrill Dragster ! Het was ons doel om deze 128 meter hoge rollercoaster te overwinnen. En dat hebben we ook gedaan. Aan 200 kilometer per uur omhoog geschoten worden, 't is eens iets anders :-).
De rollercoasters waren echt wow. Heel hoog, lang en vooral leuk. 't Was allemaal veel groter dan wat ik gewoon was in Belgie en je kon het echt niet vergelijken met Walibi of Bellewaerde.
Om 22u zijn we terug de bus opgestapt, moe maar voldaan, en we waren keicontent dat we ons zo goed hadden geamuseerd! It's been a trip to remember. Hieronder vind je wat foto's van de versiering in het park :
X,
Pieter
P.S : Boodschap voor de mama : Ik weet dat je hebt gevraagd om wat meer foto's van mezelf op de site te zetten, ik hoop dus dat dit genoeg is!
Old Love Story
"Other men said they have seen angels,
But I have seen thee
And thou art enough. " - G. Moore
Hey iedereen,
Ik las net op de site Yahoo.com een ongelooflijk liefdesverhaal dat echt wel tot de verbeelding sprak. Omdat ik het echt verbluffend vond wou ik het op de site zetten, dus voor wie geinteresseerd is : hier komt het!
NORTH MIAMI BEACH, Fla. - In the beginning, there was a boy, a girl and an apple.
He was a teenager in a concentration camp in Nazi-controlled Germany. She was a bit younger, living free in the village, her family posing as Christians. Their eyes met through a barbed-wire fence and she wondered what she could do for this handsome young man.
She was carrying apples, and decided to throw one over the fence. He caught it and ran away toward the barracks. And so it began.
As they tell it, they returned the following day and she tossed an apple again. And each day after that, for months, the routine continued. She threw, he caught, and both scurried away.
They never knew one another's name, never uttered a single word, so fearful they'd be spotted by a guard. Until one day he came to the fence and told her he wouldn't be back.
"I won't see you anymore," she said. "Right, right. Don't come around anymore," he answered.
And so their brief and innocent tryst came to an end. Or so they thought.
___
Before he was shipped off to a death camp, before the girl with the apples appeared, Herman Rosenblat's life had already changed forever.
His family had been forced from their home into a ghetto. His father fell ill with typhus. They smuggled in a doctor, but there was little he could do to help. The man knew what was coming. He summoned his youngest son. "If you ever get out of this war," Rosenblat remembers him saying, "don't carry a grudge in your heart and tolerate everybody."
Two days later, the father was dead. Herman was just 12.
The family was moved again, this time to a ghetto where he shared a single room with his mother, three brothers, uncle, aunt and four cousins. He and his brothers got working papers and he got a factory job painting stretchers for the Germans.
Eventually, the ghetto was dissolved. As the Poles were ushered out, two lines formed. In one, those with working papers, including Rosenblat and his brothers. In the other, everyone else, including the boys' mother.
Rosenblat went over to his mother. "I want to be with you," he cried. She spoke harshly to him and one of his brothers pulled him away. His heart was broken.
"I was destroyed," Rosenblat remembers. It was the last time he would ever see her.
___
It was in Schlieben, Germany, that Rosenblat and the girl he later called his angel would meet. Roma Radziki worked on a nearby farm and the boy caught her eye. And bringing him food — apples, mostly, but bread, too — became part of her routine.
"Every day," she says, "every day I went."
Rosenblat says he would secretly eat the apples and never mentioned a word of it to anyone else for fear word would spread and he'd be punished or even killed. When Rosenblat learned he would be moved again — this time to Theresienstadt, in what is now the Czech Republic — he told the girl he would not return.
Not long after, the Russians rolled in on a tank and liberated Rosenblat's camp. The war was over. She went to nursing school in Israel. He went to London and learned to be an electrician.
Their daily ritual faded from their minds.
"I forgot," she says.
"I forgot about her, too," he recalls.
Rosenblat eventually moved to New York. He was running a television repair shop when a friend phoned him one Sunday afternoon and said he wanted to fix him up with a girl. Rosenblat was unenthusiastic: He didn't like blind dates, he told his friend. He didn't know what she would look like. But finally, he relented.
It went well enough. She was Polish and easygoing. Conversation flowed, and eventually talk turned to their wartime experiences. Rosenblat recited the litany of camps he had been in, and Radziki's ears perked up. She had been in Schlieben, too, hiding from the Nazis.
She spoke of a boy she would visit, of the apples she would bring, how he was sent away.
And then, the words that would change their lives forever: "That was me," he said.
Rosenblat knew he could never leave this woman again. He proposed marriage that very night. She thought he was crazy. Two months later she said yes.
In 1958, they were married at a synagogue in the Bronx — a world away from their sorrows, more than a decade after they had thought they were separated forever.
___
It all seems too remarkable to be believed. Rosenblat insists it is all true.
Even after their engagement, the couple kept the story mostly to themselves, telling only those closest to them. Herman says it's because they met at a point in his life he'd rather forget. But eventually, he said, he felt the need to share it with others.
Now, the Rosenblats' story has inspired a children's book, "Angel Girl." And eventually, there are plans to turn it into a film, "The Flower of the Fence." Herman expects to publish his memoirs next year.
Michael Berenbaum, a distinguished Holocaust scholar who has authored a dozen books, has read Rosenblatt's memoir and sees no reason to question it.
"I wasn't born then so I can't say I was an eyewitness. But it's credible," Berenbaum said. "Crazier things have happened."
Herman is now 79, and Roma is three years his junior; they celebrated their 50th anniversary this summer. He often tells their story to Jewish and other groups.
He believes the lesson is the very one his father imparted.
"Not to hate and to love — that's what I am lecturing about," he said. "Not to hold a grudge and to tolerate everybody, to love people, to be tolerant of people, no matter who they are or what they are."
The anger of the concentration camps, Herman says, has gone away. He forgave. And his life has been filled with love.
But I have seen thee
And thou art enough. " - G. Moore
Hey iedereen,
Ik las net op de site Yahoo.com een ongelooflijk liefdesverhaal dat echt wel tot de verbeelding sprak. Omdat ik het echt verbluffend vond wou ik het op de site zetten, dus voor wie geinteresseerd is : hier komt het!
NORTH MIAMI BEACH, Fla. - In the beginning, there was a boy, a girl and an apple.
He was a teenager in a concentration camp in Nazi-controlled Germany. She was a bit younger, living free in the village, her family posing as Christians. Their eyes met through a barbed-wire fence and she wondered what she could do for this handsome young man.
She was carrying apples, and decided to throw one over the fence. He caught it and ran away toward the barracks. And so it began.
As they tell it, they returned the following day and she tossed an apple again. And each day after that, for months, the routine continued. She threw, he caught, and both scurried away.
They never knew one another's name, never uttered a single word, so fearful they'd be spotted by a guard. Until one day he came to the fence and told her he wouldn't be back.
"I won't see you anymore," she said. "Right, right. Don't come around anymore," he answered.
And so their brief and innocent tryst came to an end. Or so they thought.
___
Before he was shipped off to a death camp, before the girl with the apples appeared, Herman Rosenblat's life had already changed forever.
His family had been forced from their home into a ghetto. His father fell ill with typhus. They smuggled in a doctor, but there was little he could do to help. The man knew what was coming. He summoned his youngest son. "If you ever get out of this war," Rosenblat remembers him saying, "don't carry a grudge in your heart and tolerate everybody."
Two days later, the father was dead. Herman was just 12.
The family was moved again, this time to a ghetto where he shared a single room with his mother, three brothers, uncle, aunt and four cousins. He and his brothers got working papers and he got a factory job painting stretchers for the Germans.
Eventually, the ghetto was dissolved. As the Poles were ushered out, two lines formed. In one, those with working papers, including Rosenblat and his brothers. In the other, everyone else, including the boys' mother.
Rosenblat went over to his mother. "I want to be with you," he cried. She spoke harshly to him and one of his brothers pulled him away. His heart was broken.
"I was destroyed," Rosenblat remembers. It was the last time he would ever see her.
___
It was in Schlieben, Germany, that Rosenblat and the girl he later called his angel would meet. Roma Radziki worked on a nearby farm and the boy caught her eye. And bringing him food — apples, mostly, but bread, too — became part of her routine.
"Every day," she says, "every day I went."
Rosenblat says he would secretly eat the apples and never mentioned a word of it to anyone else for fear word would spread and he'd be punished or even killed. When Rosenblat learned he would be moved again — this time to Theresienstadt, in what is now the Czech Republic — he told the girl he would not return.
Not long after, the Russians rolled in on a tank and liberated Rosenblat's camp. The war was over. She went to nursing school in Israel. He went to London and learned to be an electrician.
Their daily ritual faded from their minds.
"I forgot," she says.
"I forgot about her, too," he recalls.
Rosenblat eventually moved to New York. He was running a television repair shop when a friend phoned him one Sunday afternoon and said he wanted to fix him up with a girl. Rosenblat was unenthusiastic: He didn't like blind dates, he told his friend. He didn't know what she would look like. But finally, he relented.
It went well enough. She was Polish and easygoing. Conversation flowed, and eventually talk turned to their wartime experiences. Rosenblat recited the litany of camps he had been in, and Radziki's ears perked up. She had been in Schlieben, too, hiding from the Nazis.
She spoke of a boy she would visit, of the apples she would bring, how he was sent away.
And then, the words that would change their lives forever: "That was me," he said.
Rosenblat knew he could never leave this woman again. He proposed marriage that very night. She thought he was crazy. Two months later she said yes.
In 1958, they were married at a synagogue in the Bronx — a world away from their sorrows, more than a decade after they had thought they were separated forever.
___
It all seems too remarkable to be believed. Rosenblat insists it is all true.
Even after their engagement, the couple kept the story mostly to themselves, telling only those closest to them. Herman says it's because they met at a point in his life he'd rather forget. But eventually, he said, he felt the need to share it with others.
Now, the Rosenblats' story has inspired a children's book, "Angel Girl." And eventually, there are plans to turn it into a film, "The Flower of the Fence." Herman expects to publish his memoirs next year.
Michael Berenbaum, a distinguished Holocaust scholar who has authored a dozen books, has read Rosenblatt's memoir and sees no reason to question it.
"I wasn't born then so I can't say I was an eyewitness. But it's credible," Berenbaum said. "Crazier things have happened."
Herman is now 79, and Roma is three years his junior; they celebrated their 50th anniversary this summer. He often tells their story to Jewish and other groups.
He believes the lesson is the very one his father imparted.
"Not to hate and to love — that's what I am lecturing about," he said. "Not to hold a grudge and to tolerate everybody, to love people, to be tolerant of people, no matter who they are or what they are."
The anger of the concentration camps, Herman says, has gone away. He forgave. And his life has been filled with love.
Pumpkin Pie
“Produce great pumpkins, the pies will follow later.”
Hey allemaal !
Het is alweer zondag vandaag, de tijd gaat hier zo snel ! 12 oktober, ik ben hier vandaag dus exact 2 maanden. 't Is echt niet te geloven hoe rap alles hier voorbij gaat. Tijd om wat te vertellen over mijn alweer actief weekend!
Vrijdag ben ik met Kayla Parr en Ryan Martus ( een van de vele nieuwe vrienden die ik hier van tijd tot tijd maak ) naar Marlette gereden. Er was een American Football game tegen ons eigen Brown City. Ons team is natuurlijk weer verloren, dat was te verwachten maar er hing weer een leuke sfeer. Marlette had een supergrote ' band ' dus er was veel muziek en hun cheerleaderteam leek ook een pak groter. Ik begin het hier wat gewoon te worden, de hele heisa rond de Football games ! Maar het blijft nog altijd een belevenis.
Toen we in de auto op de terugweg zaten reden we langs een McDonalds waar op een grote lichtkrant ' Pumpkin Pie now available ' stond. Toen ik vervolgens aan Kayla en Ryan vroeg wat Pumpkin Pie was ( ik kon het wel raden maar had het nog nooit gegeten) zijn we 180 graden gedraaid. Ik heb het zinnetje " Oh My God, you never had Pumpkin pie before? " wel duizend keer moeten aanhoren!
Uiteindelijk is iedereen daar na de wedstrijd nog in die McDonals binnengestrompeld, dat is hier eerder een ontmoetingsplaats dan een restaurant en daar heb ik dan vervolgens mijn eerste hap genomen van de fameuze Pumpkin Pie. Dat was best wel lekker, een klein opgewarmd pompoentaartje, maar ze vertelden mij allemaal dat een ' homemade Pumpkin Pie met ' whipped cream ' ( slagroom ) nog zoveel beter was dus daar kijk ik al naar uit. Rond 24u was ik thuis en ik ben direct gaan slapen om fris te zijn voor de volgende dag : CEDAR POINT !
Groetjes,
Pieter
Hey allemaal !
Het is alweer zondag vandaag, de tijd gaat hier zo snel ! 12 oktober, ik ben hier vandaag dus exact 2 maanden. 't Is echt niet te geloven hoe rap alles hier voorbij gaat. Tijd om wat te vertellen over mijn alweer actief weekend!
Vrijdag ben ik met Kayla Parr en Ryan Martus ( een van de vele nieuwe vrienden die ik hier van tijd tot tijd maak ) naar Marlette gereden. Er was een American Football game tegen ons eigen Brown City. Ons team is natuurlijk weer verloren, dat was te verwachten maar er hing weer een leuke sfeer. Marlette had een supergrote ' band ' dus er was veel muziek en hun cheerleaderteam leek ook een pak groter. Ik begin het hier wat gewoon te worden, de hele heisa rond de Football games ! Maar het blijft nog altijd een belevenis.
Toen we in de auto op de terugweg zaten reden we langs een McDonalds waar op een grote lichtkrant ' Pumpkin Pie now available ' stond. Toen ik vervolgens aan Kayla en Ryan vroeg wat Pumpkin Pie was ( ik kon het wel raden maar had het nog nooit gegeten) zijn we 180 graden gedraaid. Ik heb het zinnetje " Oh My God, you never had Pumpkin pie before? " wel duizend keer moeten aanhoren!
Uiteindelijk is iedereen daar na de wedstrijd nog in die McDonals binnengestrompeld, dat is hier eerder een ontmoetingsplaats dan een restaurant en daar heb ik dan vervolgens mijn eerste hap genomen van de fameuze Pumpkin Pie. Dat was best wel lekker, een klein opgewarmd pompoentaartje, maar ze vertelden mij allemaal dat een ' homemade Pumpkin Pie met ' whipped cream ' ( slagroom ) nog zoveel beter was dus daar kijk ik al naar uit. Rond 24u was ik thuis en ik ben direct gaan slapen om fris te zijn voor de volgende dag : CEDAR POINT !
Groetjes,
Pieter
donderdag 9 oktober 2008
The Daily Planet
Hey allemaal,
Het is alweer een paar daagjes geleden maar deze week was uitzonderlijk RUSTIG ! Ik dacht dat ik dat woord hier nooit ging gebruiken maar het mag toch ook wel eens he :-). Omdat ik niet echt verhaaltjes heb deze keer zal ik mijn week eens overlopen op schoolgebied :
In 'Strength and Conditioning' gaat alles zijn gewone gangetje. Ik blijf hier wat gewichtheffen en van die dingen en ik merk wel dat ik wat sterker word. We lopen ook vaak en spelen vaak basket en al die dingen tesamen houden mij in conditie. Dat is wel nodig als je alles op de Amerikaanse manier doet ( being lazy and eating greasy ! ). Nee eigenlijk valt dat allemaal heel goed mee, op mijn school merk ik toch niet veel van dat overgewicht ' waar heel veel Amerikanen mee kampen '.
In Gym Class spelen we ' Ultimate Frisbee '. Dat is een soort van American Football maar dan met een frisbee. Da's echt een zalig spelleke. We gaan altijd naar buiten en iedereen geeft zich de volle honderd percent. Het wordt hier stilaan wel kouder. Volgende week beginnen we met voetbal, ik kijk er al naar uit om die Amerikanen eens een poepke te laten ruiken :-)
Over voetbal gesproken, mijn teampje heeft vandaag weer gewonnen met 8-0 !
In US History heb ik een paar toetsen gehad ( redelijk zwaar tot mijn verbazing ) maar mijn punten zijn nog altijd supergoed. In English lezen we verder in Frankstein en dat is wel zware lectuur, maar ik sla er mij wel door :-)
In Psychology nemen we even een pauze om ons te focussen op de presidentsverkiezingen en dat vind ik zaaaalig. We hebben veel discussies en iedereen mag zijn mening uiten en zo kan ik de dingen ook eens vanuit een ander standpunt bekijken. Ik weet alvast dat als het van mij afhing Barack Obama hier al lang president was!
Great Books is nog altijd lezen lezen lezen, niets speciaal dus.
In Creative Writing zijn we met muziek bezig. We moeten liedjesteksten analyseren en een paar dagen geleden moesten we de ' Soundtrack Of Our Life ' samenstellen. We moesten 14 liedjes zoeken die op een of andere manier ons leven weerspiegelden en dat was een superleuke opdracht. Voor de rest schrijven we veel gedichten die we met de klas mogen delen en iedereen is hier heel open voor nieuwe ideeen en verdraagzaam als het op luisteren en discussieren aankomt.
Voila, dat was het zo een beetje. We gaan nu op restaurant. Zaterdag ga ik met Brandon naar Cedar Point, een keigroot pretpark in Ohio ! Het zijn Halloweenweekends in het park dus er zullen acteurs rondlopen om je te doen verschieten 's avonds zal er wel een leuke sfeer hangen ! En, most important , we gaan de hoogste en snelste rollercoaster ter wereld doen : de ' Top Thrill Dragster '. Scroll naar beneden en huiver! :-).
Groetjes,
Pieter
Het is alweer een paar daagjes geleden maar deze week was uitzonderlijk RUSTIG ! Ik dacht dat ik dat woord hier nooit ging gebruiken maar het mag toch ook wel eens he :-). Omdat ik niet echt verhaaltjes heb deze keer zal ik mijn week eens overlopen op schoolgebied :
In 'Strength and Conditioning' gaat alles zijn gewone gangetje. Ik blijf hier wat gewichtheffen en van die dingen en ik merk wel dat ik wat sterker word. We lopen ook vaak en spelen vaak basket en al die dingen tesamen houden mij in conditie. Dat is wel nodig als je alles op de Amerikaanse manier doet ( being lazy and eating greasy ! ). Nee eigenlijk valt dat allemaal heel goed mee, op mijn school merk ik toch niet veel van dat overgewicht ' waar heel veel Amerikanen mee kampen '.
In Gym Class spelen we ' Ultimate Frisbee '. Dat is een soort van American Football maar dan met een frisbee. Da's echt een zalig spelleke. We gaan altijd naar buiten en iedereen geeft zich de volle honderd percent. Het wordt hier stilaan wel kouder. Volgende week beginnen we met voetbal, ik kijk er al naar uit om die Amerikanen eens een poepke te laten ruiken :-)
Over voetbal gesproken, mijn teampje heeft vandaag weer gewonnen met 8-0 !
In US History heb ik een paar toetsen gehad ( redelijk zwaar tot mijn verbazing ) maar mijn punten zijn nog altijd supergoed. In English lezen we verder in Frankstein en dat is wel zware lectuur, maar ik sla er mij wel door :-)
In Psychology nemen we even een pauze om ons te focussen op de presidentsverkiezingen en dat vind ik zaaaalig. We hebben veel discussies en iedereen mag zijn mening uiten en zo kan ik de dingen ook eens vanuit een ander standpunt bekijken. Ik weet alvast dat als het van mij afhing Barack Obama hier al lang president was!
Great Books is nog altijd lezen lezen lezen, niets speciaal dus.
In Creative Writing zijn we met muziek bezig. We moeten liedjesteksten analyseren en een paar dagen geleden moesten we de ' Soundtrack Of Our Life ' samenstellen. We moesten 14 liedjes zoeken die op een of andere manier ons leven weerspiegelden en dat was een superleuke opdracht. Voor de rest schrijven we veel gedichten die we met de klas mogen delen en iedereen is hier heel open voor nieuwe ideeen en verdraagzaam als het op luisteren en discussieren aankomt.
Voila, dat was het zo een beetje. We gaan nu op restaurant. Zaterdag ga ik met Brandon naar Cedar Point, een keigroot pretpark in Ohio ! Het zijn Halloweenweekends in het park dus er zullen acteurs rondlopen om je te doen verschieten 's avonds zal er wel een leuke sfeer hangen ! En, most important , we gaan de hoogste en snelste rollercoaster ter wereld doen : de ' Top Thrill Dragster '. Scroll naar beneden en huiver! :-).
Groetjes,
Pieter
zondag 5 oktober 2008
The Dance
" There's nothing stronger than the heart of a volunteer. " - Lt. Col. Jimmy Doolittle
Hey allemaal,
Zoals elk weekend was het weer druk de laatste twee dagen. Vrijdag was er Homecoming ( over de parade lees je alles hieronder ) en de ongelooflijk actieve week werd afgesloten met een mooi bal !
( de Marching Band in het midden van de afgezette straten in Brown City tijdens de parade)
Eerst was er een football game ( dat is hier de jaarlijkse traditie ). Ons American Football Team is weer eens verloren maar dat is hier blijkbaar al jaren de gewoonte en iedereen komt gewoon naar de matchen kijken om de sfeer op te snuiven en te socializen. Tijdens half-time liepen alle 'Homecoming Kings & Queens' het veld op en werden er foto's genomen. Kayla Parr, onze senior Homecoming Queen en tevens een van de leukste meisjes van de school was supertrots. Hieronder vind je nog een foto van haar! Met een groot applaus liepen ze terug naar de tribunes en ondertussen werd er muziek gespeeld door de Marching Band. Het was al avond en na de wedstrijd ging iedereen naar huis om zich om te kleden voor de ' Dance ' .
Ik had mijn pak al aangetrokken dat ik meehad van Belgie en Brandon heeft me afgezet vlak voor de schooldeuren. Het bal zelf was enorm leuk, vooral omdat bijna iedereen aan het dansen was en niemand hier zich echt iets aantrekt van wat andere mensen denken. Je kon het wel niet vergelijken met feestjes in Belgie. Er waren maar twee speakers voor de hele cafetaria en de verlichting bestond uit 1 luttele discobol! Het duurde uiteindelijk ook maar tot 24u, maar het was echt genieten. Ik heb een paar meisjes leren slowdansen op de Belgische manier en dat vonden ze precies superleuk :-). Daarna ben ik nog met een paar vrienden naar een leuk feestje geweest waar ik vervolgens ook ben blijven slapen.
De dag erna moest ik om 10 uur in het park zijn omdat mijn voetbalploegje een match speelde. Ze zijn met 20-0 gewonnen ( ja, dat lees je goed, 20-0) en ons team wordt het 'Killerteam' genoemd! Echt zalig. Onze truitjes zijn oranje en omdat Halloween eraan komt heb ik onze ploeg 'The Pumpkins' gedoopt.'t Is echt plezierig om coach te zijn, ik leer veel bij van de kinderen en 't is fun !
Daarna ben ik met Tina gaan helpen op een benefiet voor een jongen die op zijn 23 jaar verlamd was geraakt door een motorongeluk. We hebben slaatjes gemaakt, er was een karaoke(ik heb Your Song van Elton John gezongen en kreeg een dik applaus achteraf, yeehaaa!) en we hebben daar de hele dag gewerkt. Steven had ons gevraagd of we een handje wouden toesteken omdat het een van zijn vrienden was. Er was enorm veel volk en veel mensen hebben financieel gesteund. Het is een feit dat de Amerikanen een ongelooflijk vrijgevig volk zijn als het op ' elkaar uit de nood helpen' aankomt.
Nu is het zondagavond en vandaag was het luilekkerdag. Ik heb wat schoolwerk gedaan en ben aan een nieuw boek begonnen ( 'A Thousand Splendid Suns' van Khaled Hosseini, opvolger van ' The Kite Runner '). Morgen is het weer vroeg opstaan dus ik ga de schaapjes eens beginnen tellen :-). Dit moest er trouwens ook eens opkomen : mijn schoolbus !
X,
Pieter
Hey allemaal,
Zoals elk weekend was het weer druk de laatste twee dagen. Vrijdag was er Homecoming ( over de parade lees je alles hieronder ) en de ongelooflijk actieve week werd afgesloten met een mooi bal !
( de Marching Band in het midden van de afgezette straten in Brown City tijdens de parade)
Eerst was er een football game ( dat is hier de jaarlijkse traditie ). Ons American Football Team is weer eens verloren maar dat is hier blijkbaar al jaren de gewoonte en iedereen komt gewoon naar de matchen kijken om de sfeer op te snuiven en te socializen. Tijdens half-time liepen alle 'Homecoming Kings & Queens' het veld op en werden er foto's genomen. Kayla Parr, onze senior Homecoming Queen en tevens een van de leukste meisjes van de school was supertrots. Hieronder vind je nog een foto van haar! Met een groot applaus liepen ze terug naar de tribunes en ondertussen werd er muziek gespeeld door de Marching Band. Het was al avond en na de wedstrijd ging iedereen naar huis om zich om te kleden voor de ' Dance ' .
Ik had mijn pak al aangetrokken dat ik meehad van Belgie en Brandon heeft me afgezet vlak voor de schooldeuren. Het bal zelf was enorm leuk, vooral omdat bijna iedereen aan het dansen was en niemand hier zich echt iets aantrekt van wat andere mensen denken. Je kon het wel niet vergelijken met feestjes in Belgie. Er waren maar twee speakers voor de hele cafetaria en de verlichting bestond uit 1 luttele discobol! Het duurde uiteindelijk ook maar tot 24u, maar het was echt genieten. Ik heb een paar meisjes leren slowdansen op de Belgische manier en dat vonden ze precies superleuk :-). Daarna ben ik nog met een paar vrienden naar een leuk feestje geweest waar ik vervolgens ook ben blijven slapen.
De dag erna moest ik om 10 uur in het park zijn omdat mijn voetbalploegje een match speelde. Ze zijn met 20-0 gewonnen ( ja, dat lees je goed, 20-0) en ons team wordt het 'Killerteam' genoemd! Echt zalig. Onze truitjes zijn oranje en omdat Halloween eraan komt heb ik onze ploeg 'The Pumpkins' gedoopt.'t Is echt plezierig om coach te zijn, ik leer veel bij van de kinderen en 't is fun !
Daarna ben ik met Tina gaan helpen op een benefiet voor een jongen die op zijn 23 jaar verlamd was geraakt door een motorongeluk. We hebben slaatjes gemaakt, er was een karaoke(ik heb Your Song van Elton John gezongen en kreeg een dik applaus achteraf, yeehaaa!) en we hebben daar de hele dag gewerkt. Steven had ons gevraagd of we een handje wouden toesteken omdat het een van zijn vrienden was. Er was enorm veel volk en veel mensen hebben financieel gesteund. Het is een feit dat de Amerikanen een ongelooflijk vrijgevig volk zijn als het op ' elkaar uit de nood helpen' aankomt.
Nu is het zondagavond en vandaag was het luilekkerdag. Ik heb wat schoolwerk gedaan en ben aan een nieuw boek begonnen ( 'A Thousand Splendid Suns' van Khaled Hosseini, opvolger van ' The Kite Runner '). Morgen is het weer vroeg opstaan dus ik ga de schaapjes eens beginnen tellen :-). Dit moest er trouwens ook eens opkomen : mijn schoolbus !
X,
Pieter
vrijdag 3 oktober 2008
The Parade
It's on like DONKEY KONG ! - Steve Stifler, American Pie
Helloooooooooooooo!
Man, wat was het een zotte dag vandaag. Ik kom net thuis van onze Homecoming Parade! Vandaag was de laatste dag van Homecoming Week, straks is er een Football Game, de Dance, en een stevig feestje achteraf!
Er was natuurlijk ook weer een Assembly vandaag. Deze keer was echt iedereen aanwezig, er waren zelfs ouders die verlof hadden genomen van hun werk om het allemaal te kunnen zien. Het was immers tijd voor de kroning ! Er waren eerst wat spelletjes met de hele school en vervolgens werden voor elk jaar de ' Homecoming King & Queen ' gekroond. 't Was nogal een spektakel, de turnzaal was helemaal omgetoverd met ballonnen en een rode loper. Kayla Parr, het meisje van wie ik het volleybalshirt draag tijdens de matchen, is verkozen tot Homecoming Queen, samen met Chris Page. Hieronder vind je foto's van de trotse winnaars!
Vervolgens was er een grote parade door het hele dorp (!) met alle 'floats' ( versierde wagens, een beetje zoals op carnaval ). Alle schoolteams zaten op floats en werden toegejuicht door een massa volk ( ik weet niet waar die mensen allemaal vandaan kwamen in het kleine Brown City ) en de straten werden afgezet door brandweer en politie. Echt zo zot ! Alle Kings en Queens reden rond in sjieke auto's ( veel Mustangs en Corvette's ) en de ' Marching Band ' liep voorop en speelde muziek voor het hele dorp. Er hing een zalige sfeer en 't was hier ook echt mooi weer vandaag.
Hieronder vind je nog wat foto's van vrienden die ik heb genomen vandaag. Iedereen was verkleed in groen en wit ( de schoolkleuren ), sommige mensen waren geshminkt ( zoals de cheerleaders hieronder ) en iedereen liep blij door de gangen vandaag.
It's a beautiful day, and the best is yet to come!
X
Pieter
Btw : Dit is een foto van het Varsity Volleybal Team waarvan ik assistent - coach ben! Links (oranje t-shirt) vind je Kayla Muxlow, een van mn beste vriendinnen hier!
Helloooooooooooooo!
Man, wat was het een zotte dag vandaag. Ik kom net thuis van onze Homecoming Parade! Vandaag was de laatste dag van Homecoming Week, straks is er een Football Game, de Dance, en een stevig feestje achteraf!
Er was natuurlijk ook weer een Assembly vandaag. Deze keer was echt iedereen aanwezig, er waren zelfs ouders die verlof hadden genomen van hun werk om het allemaal te kunnen zien. Het was immers tijd voor de kroning ! Er waren eerst wat spelletjes met de hele school en vervolgens werden voor elk jaar de ' Homecoming King & Queen ' gekroond. 't Was nogal een spektakel, de turnzaal was helemaal omgetoverd met ballonnen en een rode loper. Kayla Parr, het meisje van wie ik het volleybalshirt draag tijdens de matchen, is verkozen tot Homecoming Queen, samen met Chris Page. Hieronder vind je foto's van de trotse winnaars!
Vervolgens was er een grote parade door het hele dorp (!) met alle 'floats' ( versierde wagens, een beetje zoals op carnaval ). Alle schoolteams zaten op floats en werden toegejuicht door een massa volk ( ik weet niet waar die mensen allemaal vandaan kwamen in het kleine Brown City ) en de straten werden afgezet door brandweer en politie. Echt zo zot ! Alle Kings en Queens reden rond in sjieke auto's ( veel Mustangs en Corvette's ) en de ' Marching Band ' liep voorop en speelde muziek voor het hele dorp. Er hing een zalige sfeer en 't was hier ook echt mooi weer vandaag.
Hieronder vind je nog wat foto's van vrienden die ik heb genomen vandaag. Iedereen was verkleed in groen en wit ( de schoolkleuren ), sommige mensen waren geshminkt ( zoals de cheerleaders hieronder ) en iedereen liep blij door de gangen vandaag.
It's a beautiful day, and the best is yet to come!
X
Pieter
Btw : Dit is een foto van het Varsity Volleybal Team waarvan ik assistent - coach ben! Links (oranje t-shirt) vind je Kayla Muxlow, een van mn beste vriendinnen hier!
donderdag 2 oktober 2008
The Sixth ' Did You Know ? '
Hellooooooo!
Ik heb weer wat kleine weetjes voor jullie ! Hier komt het :
Wist-je-dat :
- Ik juist doorweekt ben thuisgekomen
- je daaruit kan concluderen dat het hier Belgisch weer was vandaag
- je je natuurlijk afvraagt waar ik vandaan kwam
- ik het je hier direct eens ga vertellen zie !
- mijn voetbalteampje vandaag hun eerste match speelde in het park
- we zijn gewonnen met 4-1
- ik felicitaties kreeg van de ouders en enorm trots ben op mijn kadeekes
- ik vandaag dus supergoed gezind ben
- dat niet alleen komt omdat ze hebben gewonnen
- dat ook komt omdat het morgen Homecoming Dance is en ik hier naar uitkijk!
- ik de volleybalcoach help met de ' Varsity Volleybal ' trainingen
- dit ons keigoed meisjesteam is dat alles wint en waarschijnlijk naar de State Championships gaat
- dit team een samenwerpsel is van alle knapste meisjes van de school
- ik dus soms wel eens word afgeleid
- dat toch wel een tof jobke is mijn gedacht!
- ik mijn twee broerkes 'zeeslag' heb leren spelen
- ze dat een 'awesome' spelleke vinden
- ik hier dus mijn bezigheid heb met hen
- iedereen hier zijn Halloweenspullen begint op te hangen
- ik al van verschillende mensen uitnodigingen heb gekregen om te gaan ' trick or treaten '
- ik veronderstel dat je wel weet wat dit is na een hoopje Amerikaanse films!
- mijn pot Nutella bijna op is
- dat een grote ramp is
- ik mij afvraag of ik geen dozen Nutella op't internet kan bestellen
- dat best wel een zot gedacht is maar hey, ze verkopen tegenwoordig alles op Ebay
- mijn lievelingsprogramma hier op TV " The Cleaner" is
- dat een serie is over een ex-drugsverslaafde die junkies helpt om af te kicken
- het een even verslavende serie is als Prison Break
- ik het eerste seizoen van Prison Break nog altijd het beste vond
- dit toch niet echt belangrijk is
- ik vandaag heb gemerkt dat de postbussen hier allemaal aan dezelfde kant van de weg staan en dat sommige mensen hun post aan de overkant van de straat moeten gaan halen. Dat is wat minder werk voor de postbodes!
- dit toch wel niet zo een dom gedacht is van die slimme Amerikanen !
- ik hier ga afsluiten
- het hier elke dag precies kouder en kouder wordt
- ik een muggenbeet heb op mijn oor en al twee dagen met een rood oor rondloop
- ik liever een warm rood oor heb dan een koud normaal oor
- ik nu ga afsluiten omdat ik geen inspiratie meer heb
- ik nu Bye Bye, See You Later Alligator, Toedeloe ! ga zeggen
- Bye Bye, See You Later Alligator, Toedeloe !
X,
Pieter
Homecoming Week
October gave a party;
The leaves by hundreds came -
The Chestnuts, Oaks, and Maples,
And leaves of every name.
The Sunshine spread a carpet,
And everything was grand,
Miss Weather led the dancing,
Professor Wind the band.
~George Cooper, "October's Party"
Hey allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden ( exact 4 dagen eigenlijk, dat is dus nog niet zoooo lang ) dat ik hier nog iets op de site heb gezet! Het was dan ook een immens drukke week! Hoe dat komt? 1 woord :
HOMECOMING !
Homecoming is hier 1 groot schoolfeest. Het is vanalles door elkaar : er worden Assembly's gehouden - dit zijn grote bijeenkomsten met de hele school in de 'gym'- en er worden spelletjes gespeeld en zo van die dingen. Een van de belangrijkste onderdelen van de laatste Assembly was ' The Mockrock ' . Dit was een zaaalige talentenjacht. Je kon op voorhand inschrijven maar ik had niets voorbereid. Het principe is : bereid iets voor, maakt niet uit wat (zingen, dansen, muziek spelen,..) en breng het VOOR DE HELE SCHOOL ! Ze noemen het 'the Mockrock' omdat het eigenlijk om te lachen is ( to mock = uitlachen ) en de meeste tieners zich gewoon eens goed belachelijk willen maken.
Hier is dat echt geweldig : je wordt aangemoedigd, iedereen zit te schreeuwen en eigenlijk word je helemaal niet uitgelachen. Zalig sfeertje. Dit jaar is er een senior gewonnen, Joey, met een hilarische mix van dansjes, het was supergrappig. Ze gaan het filmpje op youtube zetten, ik plaats het dan ook zo snel mogelijk op de website!
Verder zijn er ook nog de dress-up days. Iedereen komt de hele week elke dag verkleed naar school ( vandaag was ik hippie en had ik een John Lennon brilletje en een Peaceteken op mijn wang geschilderd ) en het is de bedoeling om met je 'grade' ( in mijn geval dus de seniors ) zoveel mogelijk verklede mensen te hebben. Het lijkt een beetje op carnaval, en sommige tieners gaan er erg ver in. Hieronder vind je de thema's voor de verkleedpartijen ( voor de geinteresseerden ) :
Homecoming Dress-Up Days
Monday : Backwards Day ( al je kleren achterstevoren )
Tuesday : Hillbilly Day ( als je niet weet wat een Hillbilly is : WIKIPEDIA! )
Wednesday Color War: ( elke grade in een andere kleur )
7th: Purple
8th: Yellow
9th: Pink
10th: Green
11th: Blue
12th: Black ( I was the Man In Black ! )
Staff: Red
Thursday : “Style Day”
7th: Western/Cowboys & Cowgirls
8th: Jocks
9th: Nerds
10th: Rappers ( no baggy pants allowed)
11th: Punk
12th: Hippies
Friday Green & White Day ( groen en wit zijn de schoolkleuren )
Ook wordt morgen de ' kroning ' gehouden. We hebben allemaal moeten stemmen voor ' Homecoming King en Queen ' en morgen wordt de uitslag bekendgemaakt. De koningen en koninginnen van elk jaar zullen de gym binnenrijden op 'floats' ( grote karren ) die versierd zijn door elke leerling van hun jaar. Het is hier nogal wat!
Morgen is ook de laatste dag van Homecoming en dan is het tijd voor de ' Homecoming Dance '. OOOOH YEAH ! Iedereen loopt hier echt zot van dat bal dus ik denk dat dat wel leuk gaat worden. Ik kijk ernaar uit en hou jullie op de hoogte! Daarna zijn er ook nog allemaal feestjes dus dat wordt een leuk nachtje :-).
Ik heb nog wat kleine dingetjes te vertellen maar dat zet ik in de volgende wist-je-dat!
Groetjes,
Pieter
The leaves by hundreds came -
The Chestnuts, Oaks, and Maples,
And leaves of every name.
The Sunshine spread a carpet,
And everything was grand,
Miss Weather led the dancing,
Professor Wind the band.
~George Cooper, "October's Party"
Hey allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden ( exact 4 dagen eigenlijk, dat is dus nog niet zoooo lang ) dat ik hier nog iets op de site heb gezet! Het was dan ook een immens drukke week! Hoe dat komt? 1 woord :
HOMECOMING !
Homecoming is hier 1 groot schoolfeest. Het is vanalles door elkaar : er worden Assembly's gehouden - dit zijn grote bijeenkomsten met de hele school in de 'gym'- en er worden spelletjes gespeeld en zo van die dingen. Een van de belangrijkste onderdelen van de laatste Assembly was ' The Mockrock ' . Dit was een zaaalige talentenjacht. Je kon op voorhand inschrijven maar ik had niets voorbereid. Het principe is : bereid iets voor, maakt niet uit wat (zingen, dansen, muziek spelen,..) en breng het VOOR DE HELE SCHOOL ! Ze noemen het 'the Mockrock' omdat het eigenlijk om te lachen is ( to mock = uitlachen ) en de meeste tieners zich gewoon eens goed belachelijk willen maken.
Hier is dat echt geweldig : je wordt aangemoedigd, iedereen zit te schreeuwen en eigenlijk word je helemaal niet uitgelachen. Zalig sfeertje. Dit jaar is er een senior gewonnen, Joey, met een hilarische mix van dansjes, het was supergrappig. Ze gaan het filmpje op youtube zetten, ik plaats het dan ook zo snel mogelijk op de website!
Verder zijn er ook nog de dress-up days. Iedereen komt de hele week elke dag verkleed naar school ( vandaag was ik hippie en had ik een John Lennon brilletje en een Peaceteken op mijn wang geschilderd ) en het is de bedoeling om met je 'grade' ( in mijn geval dus de seniors ) zoveel mogelijk verklede mensen te hebben. Het lijkt een beetje op carnaval, en sommige tieners gaan er erg ver in. Hieronder vind je de thema's voor de verkleedpartijen ( voor de geinteresseerden ) :
Homecoming Dress-Up Days
Monday : Backwards Day ( al je kleren achterstevoren )
Tuesday : Hillbilly Day ( als je niet weet wat een Hillbilly is : WIKIPEDIA! )
Wednesday Color War: ( elke grade in een andere kleur )
7th: Purple
8th: Yellow
9th: Pink
10th: Green
11th: Blue
12th: Black ( I was the Man In Black ! )
Staff: Red
Thursday : “Style Day”
7th: Western/Cowboys & Cowgirls
8th: Jocks
9th: Nerds
10th: Rappers ( no baggy pants allowed)
11th: Punk
12th: Hippies
Friday Green & White Day ( groen en wit zijn de schoolkleuren )
Ook wordt morgen de ' kroning ' gehouden. We hebben allemaal moeten stemmen voor ' Homecoming King en Queen ' en morgen wordt de uitslag bekendgemaakt. De koningen en koninginnen van elk jaar zullen de gym binnenrijden op 'floats' ( grote karren ) die versierd zijn door elke leerling van hun jaar. Het is hier nogal wat!
Morgen is ook de laatste dag van Homecoming en dan is het tijd voor de ' Homecoming Dance '. OOOOH YEAH ! Iedereen loopt hier echt zot van dat bal dus ik denk dat dat wel leuk gaat worden. Ik kijk ernaar uit en hou jullie op de hoogte! Daarna zijn er ook nog allemaal feestjes dus dat wordt een leuk nachtje :-).
Ik heb nog wat kleine dingetjes te vertellen maar dat zet ik in de volgende wist-je-dat!
Groetjes,
Pieter
Abonneren op:
Posts (Atom)