Hellooooo,
Het is weer eens tijd voor ons lied van de week! Ik ga die rubriek hier dringend eens opstarten :-) Dit lied is van Brett Dennen, en het deed me gedurende deze kerstdagen aan thuis denken. Geniet ervan zou ik zo zeggen!
Brett Dennen - Ain't no reason
There ain’t no reason things are this way.
Its how they always been and they intend to stay.
I can't explain why we live this way, we do it everyday.
Preachers on the podium speakin’ of saints in seance,
Prophets on the sidewalk beggin’ for change,
Old ladies laughing from the fire escape, cursing my name.
I got a basket full of lemons and they all taste the same,
A window and a pigeon with a broken wing,
You can spend your whole life workin’ for something
Just to have it taken away.
People walk around pushing back their debts,
Wearing pay checks like necklaces and bracelets,
Talking ‘bout nothing, not thinking ‘bout death,
Every little heartbeat, every little breath.
People walk a tight rope on a razors edge
Carrying their hurt and hatred and weapons.
It could be a bomb or a bullet or a pen
Or a thought or a word or a sentence.
There Ain't no reason things are this way.
It's how they always been and they intend to stay
I don’t know why I say the things I say, but I say them anyway.
But love will come set me free
Love will come set me free,I do believe
Love will come set me free, I know it will
Love will come set me free, yes.
Prison walls still standing tall,
Some things never change at all.
Find More lyrics at www.sweetslyrics.com
Keep on buildin’ prisons, gonna fill them all,
Keep on buildin’ bombs, gonna drop them all.
Working your fingers bear to the bone,
Breaking your back, make you sell your soul.
Like a lung that’s filled with coal, suffocatin’ slow.
The wind blows wild and I may move,
The politicians lie and I am not fooled.
You don't need no reason or a three piece suit to argue the truth.
The air on my skin and the world under my toes,
Slavery stitched into the fabric of my clothes,
Chaos and commotion wherever I go, love I try to follow.
Love will come set me free
Love will come set me free, I do believe
Love will come set me free, I know it will
Love will come set me free, yes.
There ain't no reason things are this way
It’s how they always been and they intend to stay
I can't explain why we live this way, we do it everyday.
Groetjes,
Pieter
dinsdag 30 december 2008
De Kayla's
Hey allemaal,
Omdat ik al van zoveel mensen de vraag heb gekregen wie al die Kayla's ( spreek uit : Keejla ) nu toch zijn wil ik dat hier toch eens vlug verduidelijken:-)
1) Kayla Tennant
Kayla Tennant is een junior, 17 jaar oud, en zit in het Brown City Cheerleading team. Zij is een van mijn eerste vriendinnen hier, en ik heb haar ontmoet op een feestje bij vrienden. Ik heb haar het minst vermeld van al en zij is dus niet de Kayla die je meestal tegenkomt in mijn verhaaltjes :-)
2) Kayla Muxlow
Kayla Muxlow is een meisje van het volleybalteam waarmee ik mij supergoed amuseer in mijn US History Class. Ze is links op deze foto te vinden. Kayla is een sophomore en heeft al 16 levensjaren achter de rug. Met Kayla Muxlow kan ik supergoed praten en we lachen samen veel af.
3) Kayla Parr
Kayla Parr is ABSOLUUT mijn beste vriendin hier. Als je ergens Kayla ziet staan zal het 9 van de 10 keer over haar gaan. Ik heb al van een paar mensen de vraag gekregen " of dat nu mijn lief niet is " maar dat is dus niet het geval.
YFU heeft me sterk afgeraden om hier in Amerika aan een relatie te beginnen ( vermits ik uiteindelijk toch terug vertrek ) en die raad ben ik een beetje aan het opvolgen. Kayla Parr is wel het zaligste meisje van gans de school. Ze was kapitein van het volleybalteam, is Homecoming Queen geweest en is ook onze "Class President". Als er iets is kan ik altijd bij haar terecht. Ze is enorm optimistisch, en ik kan me goed in haar herkennen.
Voila, ik hoop dat dat helpt om verwarring te vermijden :-)
Groetjes,
Pieter
Omdat ik al van zoveel mensen de vraag heb gekregen wie al die Kayla's ( spreek uit : Keejla ) nu toch zijn wil ik dat hier toch eens vlug verduidelijken:-)
1) Kayla Tennant
Kayla Tennant is een junior, 17 jaar oud, en zit in het Brown City Cheerleading team. Zij is een van mijn eerste vriendinnen hier, en ik heb haar ontmoet op een feestje bij vrienden. Ik heb haar het minst vermeld van al en zij is dus niet de Kayla die je meestal tegenkomt in mijn verhaaltjes :-)2) Kayla Muxlow
Kayla Muxlow is een meisje van het volleybalteam waarmee ik mij supergoed amuseer in mijn US History Class. Ze is links op deze foto te vinden. Kayla is een sophomore en heeft al 16 levensjaren achter de rug. Met Kayla Muxlow kan ik supergoed praten en we lachen samen veel af.3) Kayla Parr
Kayla Parr is ABSOLUUT mijn beste vriendin hier. Als je ergens Kayla ziet staan zal het 9 van de 10 keer over haar gaan. Ik heb al van een paar mensen de vraag gekregen " of dat nu mijn lief niet is " maar dat is dus niet het geval.
YFU heeft me sterk afgeraden om hier in Amerika aan een relatie te beginnen ( vermits ik uiteindelijk toch terug vertrek ) en die raad ben ik een beetje aan het opvolgen. Kayla Parr is wel het zaligste meisje van gans de school. Ze was kapitein van het volleybalteam, is Homecoming Queen geweest en is ook onze "Class President". Als er iets is kan ik altijd bij haar terecht. Ze is enorm optimistisch, en ik kan me goed in haar herkennen.
Voila, ik hoop dat dat helpt om verwarring te vermijden :-)
Groetjes,
Pieter
Christmas Break
“Homesickness is. . . absolutely nothing. Fifty percent of the people in the world are homesick all the time. You don't really long for another country. You long for something in yourself that you don't have, or haven't been able to find.” - Unknown
Hey allemaal,
Kerstmis is hier voorbij, en na al de drukte van de laatste dagen is het hier vrij rustig voor 't moment! Momenteel ben ik alleen thuis, en ik heb superveel te doen ( schoolwerk, website, kamer opruimen, nieuwjaar voorbereiden,...). Het bizarre aan deze hele uitwisseling is toch wel dat ik mij hier werkelijk nog geen moment heb verveeld. Dat zou thuis misschien wel het geval geweest zijn :-).
Voor de rest is er niet zoveel nieuws. We genieten hier allemaal van een welverdiende vakantie. Brandon is naar 3DYC, dat is een soort weekend met alle jongeren van de Kerk. Hij moet daar op de tieners letten, lezingen geven en alles in goede banen leiden. Vanavond komt hij thuis.
Tina is gaan werken, ze heeft deze week spijtig genoeg de " Night ", en dat betekent dat ze werkt van 12u30 's middags tot 19u 's avonds. Normaal werkt ze van 's morgens vroeg tot ergens in de namiddag, en ze heeft haar uren de laatste dagen al meer dan eens vervloekt :-).
Jacob en Jeremy zijn momenteel bij de grootouders dus ik heb het kot voor mij alleen!
Gisteren was Tina's familie hier en heb ik weer wat cadeautjes gekregen. Dat is dus de Mexicaanse kant van de familie, en 't was leuk om al die mensen te leren kennen. We hebben wat gezelschapsspelletjes gespeeld en hebben samen pizza gegeten. Ze zijn een hele dag gebleven. Die Mexicanen weten best wel hoe ze de sfeer erin kunnen brengen! Minpunt: ik ben weer vergeten foto's te nemen. 't Is echt erg de laatste tijd :-)
Gisteren ben ik naar Port Huron geweest. Ik had het de voorbije dagen wat moeilijk omdat ik al mijn vrienden en familie miste ( dat zal wel normaal zijn nu met de feestdagen ) maar gisteren heb ik een dagje op mijn eigen doorgebracht en dat heeft de zinnen toch wat verzet !
Eerst heb ik een lange wandeling gemaak langs de Blue Water Bridge. De Blue Water Bridge is een grote brug die naar Canada leidt. Er is een ganse wandeling voor toeristen uitgestippeld naast de St. Clair River. Ik had felle wind tegen maar 't was redelijk warm dus daar heb ik fameus van genoten!
( Walk next to Canada )
Vervolgens ben ik naar ' The Raven ' geweest. The Raven is een koffiehuisje waar ik al eerder was geweest. Het gebouw is gerenoveerd en dateerd uit de Burgeroorlog. Het is waarschijnlijk de meest gezellige plek die ik hier al ben tegengekomen! Het lijkt een beetje op een bruine kroeg maar veel mooier en zonder de alcohol en de sigarettenreuk :-). Er staan zetels en er is Wireless internet, dus je vindt er altijd veel mensen met hun laptop. Daar heb ik de zaligste warme choco ooit gedronken. Ik ben er lang gebleven en heb wat in mijn boek gelezen ( New Moon, het tweede deel van de Twilight serie ).
( The Raven buitenkant )
( The Raven binnenkant )
Het was dus een dagje vol rust, waarop ik succesvol mijn zinnen eens heb kunnen verzetten. Gelukkig heb ik hier een geweldig gastgezin en een hoop goeie vrienden die mijn gedachten van thuis kunnen afhouden! Op dit moment gaat het dus weer heel goed. Bekijk ook eens deze foto : toen Tina mij 's avonds oppikte zag de Blue Water Bridge er zo uit : PRACHTIG!
( Blue Water Bridge By Night )
Groetjes en een gelukkig Nieuwjaar gewenst!
Pieter
Hey allemaal,
Kerstmis is hier voorbij, en na al de drukte van de laatste dagen is het hier vrij rustig voor 't moment! Momenteel ben ik alleen thuis, en ik heb superveel te doen ( schoolwerk, website, kamer opruimen, nieuwjaar voorbereiden,...). Het bizarre aan deze hele uitwisseling is toch wel dat ik mij hier werkelijk nog geen moment heb verveeld. Dat zou thuis misschien wel het geval geweest zijn :-).
Voor de rest is er niet zoveel nieuws. We genieten hier allemaal van een welverdiende vakantie. Brandon is naar 3DYC, dat is een soort weekend met alle jongeren van de Kerk. Hij moet daar op de tieners letten, lezingen geven en alles in goede banen leiden. Vanavond komt hij thuis.
Tina is gaan werken, ze heeft deze week spijtig genoeg de " Night ", en dat betekent dat ze werkt van 12u30 's middags tot 19u 's avonds. Normaal werkt ze van 's morgens vroeg tot ergens in de namiddag, en ze heeft haar uren de laatste dagen al meer dan eens vervloekt :-).
Jacob en Jeremy zijn momenteel bij de grootouders dus ik heb het kot voor mij alleen!
Gisteren was Tina's familie hier en heb ik weer wat cadeautjes gekregen. Dat is dus de Mexicaanse kant van de familie, en 't was leuk om al die mensen te leren kennen. We hebben wat gezelschapsspelletjes gespeeld en hebben samen pizza gegeten. Ze zijn een hele dag gebleven. Die Mexicanen weten best wel hoe ze de sfeer erin kunnen brengen! Minpunt: ik ben weer vergeten foto's te nemen. 't Is echt erg de laatste tijd :-)
Gisteren ben ik naar Port Huron geweest. Ik had het de voorbije dagen wat moeilijk omdat ik al mijn vrienden en familie miste ( dat zal wel normaal zijn nu met de feestdagen ) maar gisteren heb ik een dagje op mijn eigen doorgebracht en dat heeft de zinnen toch wat verzet !
Eerst heb ik een lange wandeling gemaak langs de Blue Water Bridge. De Blue Water Bridge is een grote brug die naar Canada leidt. Er is een ganse wandeling voor toeristen uitgestippeld naast de St. Clair River. Ik had felle wind tegen maar 't was redelijk warm dus daar heb ik fameus van genoten!
( Walk next to Canada )
Vervolgens ben ik naar ' The Raven ' geweest. The Raven is een koffiehuisje waar ik al eerder was geweest. Het gebouw is gerenoveerd en dateerd uit de Burgeroorlog. Het is waarschijnlijk de meest gezellige plek die ik hier al ben tegengekomen! Het lijkt een beetje op een bruine kroeg maar veel mooier en zonder de alcohol en de sigarettenreuk :-). Er staan zetels en er is Wireless internet, dus je vindt er altijd veel mensen met hun laptop. Daar heb ik de zaligste warme choco ooit gedronken. Ik ben er lang gebleven en heb wat in mijn boek gelezen ( New Moon, het tweede deel van de Twilight serie ).
( The Raven buitenkant )
( The Raven binnenkant )
Het was dus een dagje vol rust, waarop ik succesvol mijn zinnen eens heb kunnen verzetten. Gelukkig heb ik hier een geweldig gastgezin en een hoop goeie vrienden die mijn gedachten van thuis kunnen afhouden! Op dit moment gaat het dus weer heel goed. Bekijk ook eens deze foto : toen Tina mij 's avonds oppikte zag de Blue Water Bridge er zo uit : PRACHTIG!
( Blue Water Bridge By Night )
Groetjes en een gelukkig Nieuwjaar gewenst!
Pieter
vrijdag 26 december 2008
Merry Christmas!
Christmas waves a magic wand over this world, and behold, everything is softer and more beautiful. ~Norman Vincent Peale
HO HO HO Meeeeeerrrry Christmas!
Ik ben al een dagje te laat met de Kerstwensen maar dat is allemaal geen probleem :-) Bij deze wil ik iedereen een Zalige Kerstmis wensen.
Ik wil ook direct iedereen bedanken die iets heeft opgestuurd, dat kan gaan van pakketjes, tot brieven, tot mailtjes, e-cards en Facebook berichtjes!
Nu al de Kerstdrukte een beetje voorbij is is het hier echt relax. Ik heb vakantie tot 5 januari maar die vakantie zal gevuld zijn met schoolwerk, uitstapjes met vrienden en hopelijk een spetterende Nieuwjaar!
Wij zijn hier gisteren om 6u30 's morgens opgestaan ( op verzoek van mijn twee broertjes ) om de pakjes open te doen. Dat heeft wel wat gepikt, maar het was supertof want we hebben een vuur aangestoken om het gezellig te maken en de grootouders zijn ook toegestroomd een half uurtje later.
Vervolgens zijn we dus begonnen aan de berg pakjes onder de kerstboom. Ik was supercontent. Ik heb een PSP gekregen met 4 spellekes en een film, spullen van de Detroit Tigers ( Baseball team ), een pyjama van South Park ( ZALIG, ik kijk daar elke dag naar ), twee Michigan pullen, een persoonlijke kerstbal :-), en nog wat kleine dingen.
Mijn mooiste cadeau heb ik echter niet van de familie maar van mijn LO-leerkracht gekregen. Mrs. Knappins is mijn favoriete leerkracht en we kunnen het supergoed met elkaar vinden. Zij heeft voor mij een heel deken gemaakt, met stukken t-shirts van de verschillende Brown City High School Sports Teams in het geel en groen. 't Is echt fabuleus mooi. Er zat ook een kaartje bij, getekend door alle leerkrachten op school, en daar werd ik wel wat emotioneel van, want sommigen onder hen hadden echt iets mooi geschreven, en het deed me dus superveel plezier om dat allemaal te lezen.
Ik had voor Brandon en Tina een hele stapel cadeautjes, en voor de jongens had ik onder andere Rockband gekocht voor de Wii. We zijn ons daar nu al twee dagen non-stop mee aan het amuseren en al de familietijd met mijn gastgezin houdt mijn gedachten een beetje weg van de Kerstfeesten thuis in Belgie.
Ik moet toegeven dat de heimwee nu wel iets meer is, vermits de feestdagen toch dagen zijn die je normaal met de familie doorbrengt. Maar ik ben niet echt iemand die bij de pakken blijft zitten, dus ik ben er weer ingevlogen om iets totaal anders te doen : Italiaans leren! Of tenminste proberen :-). Ik heb mezelf hier een kerstcadeautje gekocht, het boek ' Italian for Dummies ', en ik ga zien of die taal mij ligt en of ik er eventueel volgend jaar mee wil beginnen op univ.
Voor de rest zijn Tina's zus Ashleigh en haar lief Bobby ook afgekomen voor Kerstmis. Dat zijn echt zaaaaalige mensen. Ze zijn nog maar 22 jaar oud en ik kan supergoed met hen praten. Ze wonen in Port Huron en hadden voor mij ook een kerstcadeautje meegebracht : een mooie blauwe pull met in het groot Port Huron erop.
We hebben samen Rockband gespeeld tot in het midden van de nacht, ik heb wat gitaar gespeeld, we hebben wat naar muziek geluisterd en dat was het zo een beetje. Ze zijn blijven slapen bij ons op de zetel en vandaag terug vertrokken rond 13u omdat Ash moest werken.
Vandaag was het enorm rustig. Ik heb met Jacob en Jeremy een wandelingetje gemaakt en momenteel zijn we allemaal van onze kerstvakantie aan het genieten. Was het leven maar altijd zo relax als vandaag! Ik denk dat ik een paar foto's heb genomen maar niet zoveel. Ik probeer die volgende keer op de site te zetten.
Dikke zoenen,
Pieter
HO HO HO Meeeeeerrrry Christmas!Ik ben al een dagje te laat met de Kerstwensen maar dat is allemaal geen probleem :-) Bij deze wil ik iedereen een Zalige Kerstmis wensen.
Ik wil ook direct iedereen bedanken die iets heeft opgestuurd, dat kan gaan van pakketjes, tot brieven, tot mailtjes, e-cards en Facebook berichtjes!
Nu al de Kerstdrukte een beetje voorbij is is het hier echt relax. Ik heb vakantie tot 5 januari maar die vakantie zal gevuld zijn met schoolwerk, uitstapjes met vrienden en hopelijk een spetterende Nieuwjaar!
Wij zijn hier gisteren om 6u30 's morgens opgestaan ( op verzoek van mijn twee broertjes ) om de pakjes open te doen. Dat heeft wel wat gepikt, maar het was supertof want we hebben een vuur aangestoken om het gezellig te maken en de grootouders zijn ook toegestroomd een half uurtje later.
Vervolgens zijn we dus begonnen aan de berg pakjes onder de kerstboom. Ik was supercontent. Ik heb een PSP gekregen met 4 spellekes en een film, spullen van de Detroit Tigers ( Baseball team ), een pyjama van South Park ( ZALIG, ik kijk daar elke dag naar ), twee Michigan pullen, een persoonlijke kerstbal :-), en nog wat kleine dingen.
Mijn mooiste cadeau heb ik echter niet van de familie maar van mijn LO-leerkracht gekregen. Mrs. Knappins is mijn favoriete leerkracht en we kunnen het supergoed met elkaar vinden. Zij heeft voor mij een heel deken gemaakt, met stukken t-shirts van de verschillende Brown City High School Sports Teams in het geel en groen. 't Is echt fabuleus mooi. Er zat ook een kaartje bij, getekend door alle leerkrachten op school, en daar werd ik wel wat emotioneel van, want sommigen onder hen hadden echt iets mooi geschreven, en het deed me dus superveel plezier om dat allemaal te lezen.
Ik had voor Brandon en Tina een hele stapel cadeautjes, en voor de jongens had ik onder andere Rockband gekocht voor de Wii. We zijn ons daar nu al twee dagen non-stop mee aan het amuseren en al de familietijd met mijn gastgezin houdt mijn gedachten een beetje weg van de Kerstfeesten thuis in Belgie.
Ik moet toegeven dat de heimwee nu wel iets meer is, vermits de feestdagen toch dagen zijn die je normaal met de familie doorbrengt. Maar ik ben niet echt iemand die bij de pakken blijft zitten, dus ik ben er weer ingevlogen om iets totaal anders te doen : Italiaans leren! Of tenminste proberen :-). Ik heb mezelf hier een kerstcadeautje gekocht, het boek ' Italian for Dummies ', en ik ga zien of die taal mij ligt en of ik er eventueel volgend jaar mee wil beginnen op univ.
Voor de rest zijn Tina's zus Ashleigh en haar lief Bobby ook afgekomen voor Kerstmis. Dat zijn echt zaaaaalige mensen. Ze zijn nog maar 22 jaar oud en ik kan supergoed met hen praten. Ze wonen in Port Huron en hadden voor mij ook een kerstcadeautje meegebracht : een mooie blauwe pull met in het groot Port Huron erop.
We hebben samen Rockband gespeeld tot in het midden van de nacht, ik heb wat gitaar gespeeld, we hebben wat naar muziek geluisterd en dat was het zo een beetje. Ze zijn blijven slapen bij ons op de zetel en vandaag terug vertrokken rond 13u omdat Ash moest werken.
Vandaag was het enorm rustig. Ik heb met Jacob en Jeremy een wandelingetje gemaakt en momenteel zijn we allemaal van onze kerstvakantie aan het genieten. Was het leven maar altijd zo relax als vandaag! Ik denk dat ik een paar foto's heb genomen maar niet zoveel. Ik probeer die volgende keer op de site te zetten.
Dikke zoenen,
Pieter
woensdag 24 december 2008
Christmas Eve
" Christmas! The very word brings joy to our hearts. No matter how we may dread the rush, the long Christmas lists for gifts and cards to be bought and given--when Christmas Day comes there is still the same warm feeling we had as children, the same warmth that enfolds our hearts and our homes."
- Joan Winmill Brown, American author and editor.
Hello everybody!
Het is momenteel 16u en Kerstavond is bijna aangebroken! Bij deze wil ik jullie dus allemaal een Zalige Kerstmis en een Gelukkig Nieuwjaar wensen. Dit jaar zal ik er niet bij zijn op de vele Kerstfeestjes, maar ik kijk er al naar uit om dat volgend jaar goed te maken!
Bij deze wil even mama en papa bedanken voor de twee pakketten die ze hebben opgestuurd. Wat zat erin ?
- Cadeautjes voor mijn gastfamilie
- Dvd van The Office
- Belgische popcorn
- Een Belgische vlag!
- Mijn geliefde Axe Deo
- Kleren voor mij!
- En het allerbelangrijkste : VEEL HARIBO SNOEP!
Op de gigantische hoeveelheid snoep die hier is aangekomen kan ik alweer een paar weekjes overleven :-). Een beter kerstgeschenk konden jullie mij niet geven!
Vervolgens heb ik jullie nog wat kleinigheden te vertellen :
- Ik ben maandag nog naar Port Huron geweest voor de laatste kerstaankopen. Ik hoop dat ze allemaal content gaan zijn met wat ik gekocht heb maar daar twijfel ik niet echt aan. Ik hou jullie zeker op de hoogte van onze Amerikaanse Kerstmis en de cadeautjes die ik heb gekregen!
- Ons basketbalteam is weer gewonnen! Ze zijn dus goed bezig, en er was ook weer superveel sfeer in onze ' gym ' .
- Ik ben aan een hoop brieven bezig maar spijtig genoeg had ik geen tijd om ze voor Kerstmis te versturen!
- Ik heb ontdekt dat er 13 Van Leuven 's wonen in Michigan, waaronder 2 in Lapeer ( dat is hier maar een half uur vandaan ) en dat is toch best wel zot. Dat ga ik eens proberen onderzoeken :-)
Dikke zoenen en kerstwensen,
Pieter
- Joan Winmill Brown, American author and editor.
Hello everybody!
Het is momenteel 16u en Kerstavond is bijna aangebroken! Bij deze wil ik jullie dus allemaal een Zalige Kerstmis en een Gelukkig Nieuwjaar wensen. Dit jaar zal ik er niet bij zijn op de vele Kerstfeestjes, maar ik kijk er al naar uit om dat volgend jaar goed te maken!
Bij deze wil even mama en papa bedanken voor de twee pakketten die ze hebben opgestuurd. Wat zat erin ?
- Cadeautjes voor mijn gastfamilie
- Dvd van The Office
- Belgische popcorn
- Een Belgische vlag!
- Mijn geliefde Axe Deo
- Kleren voor mij!
- En het allerbelangrijkste : VEEL HARIBO SNOEP!
Op de gigantische hoeveelheid snoep die hier is aangekomen kan ik alweer een paar weekjes overleven :-). Een beter kerstgeschenk konden jullie mij niet geven!
Vervolgens heb ik jullie nog wat kleinigheden te vertellen :
- Ik ben maandag nog naar Port Huron geweest voor de laatste kerstaankopen. Ik hoop dat ze allemaal content gaan zijn met wat ik gekocht heb maar daar twijfel ik niet echt aan. Ik hou jullie zeker op de hoogte van onze Amerikaanse Kerstmis en de cadeautjes die ik heb gekregen!
- Ons basketbalteam is weer gewonnen! Ze zijn dus goed bezig, en er was ook weer superveel sfeer in onze ' gym ' .
- Ik ben aan een hoop brieven bezig maar spijtig genoeg had ik geen tijd om ze voor Kerstmis te versturen!
- Ik heb ontdekt dat er 13 Van Leuven 's wonen in Michigan, waaronder 2 in Lapeer ( dat is hier maar een half uur vandaan ) en dat is toch best wel zot. Dat ga ik eens proberen onderzoeken :-)
Dikke zoenen en kerstwensen,
Pieter
zaterdag 20 december 2008
Pistons Game
" How can they make millions and still miss a free throw ? "
- Andrew Bell, BC High School
Hey allemaal,
Deze woensdag ben ik met Kayla, Holly en Jodi naar de Detroit Pistons gaan kijken! Onze school speelde in het grote stadion eerst tegen Almont, een dorpje hier wat verderop. Ze hebben ze afgemaakt met 60-40!
't Was een zalige dag. Ze lieten ons om 10 uur 's ochtends al gaan op school om de lange rit naar Detroit door de sneeuw te kunnen maken. We zijn eerst in ' Big Boy ' gaan eten, een fastfoodrestaurant waar ze de zaligste hamburgers EVER serveren, en daarna zijn we verdergereden naar ' The Palace Of Auburn Hills ', waar de twee matchen gespeeld werden. Omdat we daar veel te vroeg aankwamen zijn we in McDonalds iets gaan drinken en hebben we daar onze gezichten geshminkt. Ziehier hoe Jodi mijn gezicht heeft versierd!
Het leek alsof heel Brown City naar de match was komen kijken want er was superveel volk uit ons klein dorpje. Nadat ze hun wedstrijd gewonnen hadden hadden we een paar uurtjes vrij want de match van de Pistons werd pas om 19u 's avonds gespeeld. We zijn bij de zus van Holly pizza gaan eten op haar kot, en dat was ook weer gezellig :-).
( Holly )
Vervolgens zijn we teruggereden naar het stadion. De match zelf was zalig. Er was enorm veel show op voorhand, zoals cheerleaders, vuurwerk,... Ze hebben er echt iets speciaals van gemaakt om de toeschouwers te plezieren. En, het belangrijkste van al :
De Pistons hebben hun match gewonnen. Eind goed, al goed :-)
( Jodi )
We amuseren ons hier dus altijd supergoed, en dat is zeker het geval als je met Kayla en haar vriendinnen weg bent. Dat meisje is echt geweldig, ze is mijn beste vriendin hier! Voor diegenen die niet meer weten hoe ze eruitziet :
( Kayla Parr en Chris Page )
Kerstgroetjes,
Pieter
- Andrew Bell, BC High School
Hey allemaal,
Deze woensdag ben ik met Kayla, Holly en Jodi naar de Detroit Pistons gaan kijken! Onze school speelde in het grote stadion eerst tegen Almont, een dorpje hier wat verderop. Ze hebben ze afgemaakt met 60-40!
't Was een zalige dag. Ze lieten ons om 10 uur 's ochtends al gaan op school om de lange rit naar Detroit door de sneeuw te kunnen maken. We zijn eerst in ' Big Boy ' gaan eten, een fastfoodrestaurant waar ze de zaligste hamburgers EVER serveren, en daarna zijn we verdergereden naar ' The Palace Of Auburn Hills ', waar de twee matchen gespeeld werden. Omdat we daar veel te vroeg aankwamen zijn we in McDonalds iets gaan drinken en hebben we daar onze gezichten geshminkt. Ziehier hoe Jodi mijn gezicht heeft versierd!
Het leek alsof heel Brown City naar de match was komen kijken want er was superveel volk uit ons klein dorpje. Nadat ze hun wedstrijd gewonnen hadden hadden we een paar uurtjes vrij want de match van de Pistons werd pas om 19u 's avonds gespeeld. We zijn bij de zus van Holly pizza gaan eten op haar kot, en dat was ook weer gezellig :-).
( Holly )
Vervolgens zijn we teruggereden naar het stadion. De match zelf was zalig. Er was enorm veel show op voorhand, zoals cheerleaders, vuurwerk,... Ze hebben er echt iets speciaals van gemaakt om de toeschouwers te plezieren. En, het belangrijkste van al :
De Pistons hebben hun match gewonnen. Eind goed, al goed :-)
( Jodi )
We amuseren ons hier dus altijd supergoed, en dat is zeker het geval als je met Kayla en haar vriendinnen weg bent. Dat meisje is echt geweldig, ze is mijn beste vriendin hier! Voor diegenen die niet meer weten hoe ze eruitziet :
( Kayla Parr en Chris Page )
Kerstgroetjes,
Pieter
dinsdag 16 december 2008
The Tenth ' Did You Know ? '
Hey allemaal,
Het is al een tijdje geleden dat jullie hier nog eens een wist-je-datje hebben gezien. Hier komt het dus!
Wist-je-dat :
- Ik hier al ongelooflijk van mijn Sinterklaascadeautje heb genoten
- ik ervan verschoot dat Tina en Brandon heel het Sinterklaasverhaal kenden en dat ze er helemaal in opgingen
- dat mij superblij maakte en dat ik mij even terug Belg voelde
- de Sint dit jaar geen snoepjes heeft gebracht maar iets veel beter : Een Ipod!
- ik al helemaal verslaafd ben aan mijn nieuwe aanwinst
- mijn Ipod nu mijn beste vriend is
- dit misschien toch wel een klein beetje overdreven is
- ik in de winkel ' zure matten ' heb gevonden, een van mijn verslavingen in Belgie
- ze die per 10 verkochten voor 1 dollar
- ik direct een halve doos heb gekocht, kwestie van te stockeren voor de winter
- ik hier al een kerstcadeautje heb gekregen van iemand van wie ik het totaal niet had verwacht, namelijk mijn leerkracht LO, Mrs. Knappins
- dat echt de zaligste leerkracht EVER is, en dat we superveel praten over Amerika en Europa
- ik het cadeautje nog niet mag opendoen, maar ik dat niet erg vind. Leve de verrassing!
- ik een tijdje geleden twee van mijn klasgenoten heb geholpen met hun Engels
- dat toch wel een beetje schandalig is
- ik mij daarna wel heel slim voelde
- Kerstmis er bijna aankomt
- wij binnen 4 dagen aan de kerstvakantie beginnen, joepie!
- mijn twee broertjes op school hun Christmas Program hebben voorgesteld een paar dagen geleden
- dit een mooi toneelspektakel was waarin iedereen van de ' Elementary School ' aanwezig was om te zingen, dansen, of om te acteren
- mijn twee broertjes allebei in het koor zaten en dat ze dat steeengoed hebben gedaan
- we al bij 1 oma Kerstmis zijn gaan vieren
- ik mijn eerste cadeautjes dus al in ontvangst heb mogen nemen
- ik een Detroit Tigers handdoek, een Michigan sweater, en een levensgrote Amerikaanse vlag heb gekregen, inclusief nog een paar andere kleine dingen
- ze mij voor de grap ook een boek heeft gekocht over Michael Jackson en zijn plastische chirurgie, genaamd ' Freak ! ', omdat ze wist dat ik wel een fan was
- dat toch wel een grappige zet was van de bomma
- ik onlangs in de winkel was en 20 verschillende soorten Bubblelicious kauwgom kon onderscheiden
- ik mij heb voorgenomen om ze allemaal eens te proberen
- Brandon ' toevallig ' mijn ganse tweede pot Nutella heeft opgegeten
- ik het hem heb vergeven omdat ik begreep hoe moeilijk het soms is om te weerstaan aan Nutella, met al die Amerikaanse fastfood hier :-)
- ik jullie allemaal heel erg mis, zeker nu, met de Kerstdagen
- ik een echte Belgische Nieuwjaar ga missen, vol gefeest, en het jaarlijkse etentje bij Floris :-)
- ik hoop dat hij dit leest, of dat iemand dit hem kan meedelen
- ik naar een beestig goed lied aan het luisteren ben van Brett Dennen, genaamd ' Ain't No Reason '
- ik dat hier eens op de website zal zetten
- hier in Amerika in het algemeen alles nog steeds supergoed gaat
- ik nog altijd vanalles doe met de vrienden
- op school alles ook goed gaat, en ik nog altijd het maximum haal op mijn vakken
- we in Gym Class met volleybal gaan beginnen
- ik daar keihard naar uitkijk!
- ik de Chiro misschien nog het meeste mis van al
- ik er volgend jaar eens dubbel en dik ga invliegen
- ik morgen naar een NBA-match van de Detroit Pistons ga kijken
- ik de basketbalfans bij deze eens goed jaloers kan maken door te zeggen dat ik Allen Iverson in het echt ga zien spelen !
- ik bij deze eens ga afsluiten omdat het tijd is voor ons wekelijks familiemoment, namelijk Prison Break !
- Desperate Housewives hier ook een familiemoment is :-D
- ik mij dood heb gelachen met ' The Office ' gisteren
- ik hier ga afsluiten voor het saai wordt!
- ik jullie allemaal een Zalige Kerstmis en een Gelukkig Nieuwjaar wens !
- we hier hoogstwaarschijnlijk een witte kerst gaan hebben
- ik dat best wel zie zitten!
X
Pieter
maandag 15 december 2008
English Spelling Lesson 1
Misschien wisten jullie dit al, maar ik dacht altijd dat het woord ' bijl ' in het Engels als ' axe ' werd geschreven. Maar wisten jullie dat het woord op twee manieren gespeld kan worden ? " Ax ", zonder de -e op het einde, is ook juist.
Dat was dus even een noot voor de spellinggoeroes onder ons. En daarmee hebben we vandaag ook weer eens iets bijgeleerd!
X
Pieter
Dat was dus even een noot voor de spellinggoeroes onder ons. En daarmee hebben we vandaag ook weer eens iets bijgeleerd!
X
Pieter
Brown City Basketball
" Any American boy can be a basketball star if he grows up, up, up. "
- Bill Vaughn
Hello everyone!
Een paar weekjes geleden is hier op onze school het basketbalseizoen begonnen! En dat is hier natuurlijk weer een hele bedoening, zoals elke Amerikaanse schoolsport.
Deze week ben ik naar een match geweest in Yale ( niet de universiteitsstad ), en daar zijn ze gewonnen. Daarna was het in Imlay City te doen en daar zijn ze verloren. Onze basketbalploeg hier op school is echt supergoed, dat kon ik moeilijk vergelijken met Belgie! Het is momenteel dus al basket wat de klok slaat, maar dat vind ik helemaal niet erg. We gaan altijd weg met vrienden voor de wedstrijden, we gaan iets eten, shminken ons gezicht ( jaja, dat moet allemaal als fervente supporters ), en vervolgens is het schreeuwen geblazen!
Ze worden hier vrij zot als het op supporteren aankomt maar dat komt de ploeg alleen maar ten goede. Omdat Brown City zo klein is hebben ze iedereen nodig om te komen supporten, en wij zijn daar dus best wel fanatiek in :-D.
Een paar gasten van de ploeg zijn zelfs zo goed dat ze al beurzen hebben gekregen voor basketbal op universiteit. Dat is hier precies wel de gewoonte als je goed bent in sport. Ook de meisjes zijn met basketbal begonnen en die spelen ook wel goed. Elke winst haalt hier de krant in het kleine Brown City :-)
En nog leuker : Woensdag spelen ze tegen Almont in ' The Palace of Auburn Hills '. Dat is een grote concertzaal waar de Pistons hun wedstrijden spelen ( that's right, NBA ! ). De school heeft het zo geregeld dat zij daar hun match spelen, en dat we daarna de match van de Pistons mogen aanschouwen. Ik heb dus al een echte Amerikaanse Baseballmatch gezien ( Detroit Tigers ), en een NBA-match zal ik dus ook van mijn lijstje kunnen schrappen! We zijn goed bezig :-)
Een verslagje daarvan zal binnen een paar dagen op deze site te vinden zijn.
Dikke zoenen,
Pieter
- Bill Vaughn
Hello everyone!
Een paar weekjes geleden is hier op onze school het basketbalseizoen begonnen! En dat is hier natuurlijk weer een hele bedoening, zoals elke Amerikaanse schoolsport.
Deze week ben ik naar een match geweest in Yale ( niet de universiteitsstad ), en daar zijn ze gewonnen. Daarna was het in Imlay City te doen en daar zijn ze verloren. Onze basketbalploeg hier op school is echt supergoed, dat kon ik moeilijk vergelijken met Belgie! Het is momenteel dus al basket wat de klok slaat, maar dat vind ik helemaal niet erg. We gaan altijd weg met vrienden voor de wedstrijden, we gaan iets eten, shminken ons gezicht ( jaja, dat moet allemaal als fervente supporters ), en vervolgens is het schreeuwen geblazen!
Ze worden hier vrij zot als het op supporteren aankomt maar dat komt de ploeg alleen maar ten goede. Omdat Brown City zo klein is hebben ze iedereen nodig om te komen supporten, en wij zijn daar dus best wel fanatiek in :-D.
Een paar gasten van de ploeg zijn zelfs zo goed dat ze al beurzen hebben gekregen voor basketbal op universiteit. Dat is hier precies wel de gewoonte als je goed bent in sport. Ook de meisjes zijn met basketbal begonnen en die spelen ook wel goed. Elke winst haalt hier de krant in het kleine Brown City :-)
En nog leuker : Woensdag spelen ze tegen Almont in ' The Palace of Auburn Hills '. Dat is een grote concertzaal waar de Pistons hun wedstrijden spelen ( that's right, NBA ! ). De school heeft het zo geregeld dat zij daar hun match spelen, en dat we daarna de match van de Pistons mogen aanschouwen. Ik heb dus al een echte Amerikaanse Baseballmatch gezien ( Detroit Tigers ), en een NBA-match zal ik dus ook van mijn lijstje kunnen schrappen! We zijn goed bezig :-)
Een verslagje daarvan zal binnen een paar dagen op deze site te vinden zijn.
Dikke zoenen,
Pieter
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
" I can live for two months on a good compliment. " -Mark Twain
Hey allemaal,
Zoals deze titel wel laat uitschijnen heeft dit stukje met "complimenten" te maken. Het is bijna Kerstmis, en ik dacht, laat ik eens aan iedereen een complimentje geven vandaag, ook al is het maar iets klein. En je kan echt niet geloven wat een mooie reacties je daarop kan krijgen!
Om eerlijk te zijn kreeg ik dit gedacht na een compliment dat ik zelf kreeg, uit onverwachte hoek dan nog wel!
Het voetbalseizoen is namelijk al een hele tijd gedaan, maar ik kreeg een mail met foto's van ons banket ( en prijsuitreiking ) op het einde van het seizoen. In die mail stond het volgende geschreven:
" Sorry this took me so long to get them to you Pieter. Thank you so much for coaching my boy. You were literally THE best coach either one of my kids have had since starting to play soccer. You will be dearly missed!! Thanks again!!"
- Lisa Hughes
Lisa is de mama van Charlie, een van mijn spelers, en tevens de jongen die je hieronder op de foto's ziet. De rest van de foto's is wat onduidelijk, maar dat moment zal voor altijd in mijn geheugen geprint blijven.
Groetjes,
Pieter
Hey allemaal,
Zoals deze titel wel laat uitschijnen heeft dit stukje met "complimenten" te maken. Het is bijna Kerstmis, en ik dacht, laat ik eens aan iedereen een complimentje geven vandaag, ook al is het maar iets klein. En je kan echt niet geloven wat een mooie reacties je daarop kan krijgen!
Om eerlijk te zijn kreeg ik dit gedacht na een compliment dat ik zelf kreeg, uit onverwachte hoek dan nog wel!
Het voetbalseizoen is namelijk al een hele tijd gedaan, maar ik kreeg een mail met foto's van ons banket ( en prijsuitreiking ) op het einde van het seizoen. In die mail stond het volgende geschreven:
" Sorry this took me so long to get them to you Pieter. Thank you so much for coaching my boy. You were literally THE best coach either one of my kids have had since starting to play soccer. You will be dearly missed!! Thanks again!!"
- Lisa Hughes
Lisa is de mama van Charlie, een van mijn spelers, en tevens de jongen die je hieronder op de foto's ziet. De rest van de foto's is wat onduidelijk, maar dat moment zal voor altijd in mijn geheugen geprint blijven.
Groetjes,
Pieter
vrijdag 12 december 2008
The Devil Went Down To Georgia
Hey allemaal,Omdat Amerika het land is van de country wil ik met jullie eens een echt countryliedje delen. Ik vind het een zalig liedje. Let vooral op de tekst !
And put that volume up!
( Youtube filmpje vanonder te vinden )
Charlie Daniels Band - The Devil Went Down To Georgia
The devil went down to Georgia
He was lookin' for a soul to steal
He was in a bind
'Cause he was way behind
And he was willin' to make a deal
When he came upon this young man
Sawin' on a fiddle and playin' it hot
And the devil jumped
Up on a hickory stump
And said boy let me tell you what
I guess you didn't know it
but I'm a fiddle player too
And if you care to take a dare I'll make a bet with you
Now you play a pretty good fiddle, boy
But give the devil his due
I'll bet a fiddle of gold
Against your soul
'Cause I think I'm better than you
The boy said my name's Johnny
And it might be a sin
But I'll take your bet
And you're gonna regret
'Cause I'm the best there's ever been
Johnny rosin up your bow and play your fiddle hard
Cause hell's broke loose in Georgia and the devil deals the cards
And if you win you get this shiny fiddle made of gold
But if you lose the devil gets your soul.
The devil opened up his case
And he said I'll start this show
And fire flew from his fingertips
As he rosined up his bow
Then he pulled the bow across the strings
And it made a [sic] evil hiss
And a band of demons joined in
And it sounded something like this
When the devil finished
Johnny said well you're pretty good old son
Just sit right in that chair right there
And let me show you how it's done
He played Fire on the Mountain
Run boys, run
The devil's in the House of the Rising Sun
Chicken in a bread pan picken' out dough
Granny does your dog bite
No child, no
The devil bowed his head
Because he knew that he'd been beat
And he laid that golden fiddle
On the ground at Johnny's feet
Johnny said, Devil just come on back
If you ever wanna try again
I done told you once you son of a bitch
I'm the best there's ever been
And he played Fire on the Mountain
Run boys, run
The devil's in the House of the Rising Sun
Chicken in a bread pan picken' out dough
Granny does your dog bite
No child, no
Groetjes,
Pieter
A View Of Downtown Chicago
Deze foto's heb ik zelf niet genomen, maar we hebben dit wel allemaal gezien!
X,
Pieter
X,
Pieter
donderdag 11 december 2008
Chicago. Day 3.
“I give you Chicago. It is not London and Harvard. It is not Paris and buttermilk. It is American in every chitling and sparerib. It is alive from snout to tail.”
- Henry Louis Mencken
Hello everybody!
Tussen al het schoolwerk door ( deze week is het druk ) heb ik toch de tijd gevonden om de laatste dag van onze Chicago-trip te beschrijven. Dat was een korte dag, want we hadden alleen de voormiddag voor we naar huis moesten.
( ik in Sears Tower )
We zijn eerst naar een soort van pier gereden waar we een supermooi uitzicht hadden op de Skyline van Chicago. Daar hebben we superveel foto's genomen omdat het uitzicht echt prachtig was, en vervolgens zijn we de bus opgestapt, op weg naar de Sears Tower.
( de Chinezen, de Japanners en ik )
De Sears Tower is het hoogste gebouw in Chicago, en was ooit het hoogste gebouw ter wereld. We hebben de lift genomen tot aan de top ( vermits dat in Chicago een toeristische topattractie is ) en van daaruit hadden we een zicht over Chicago. Ze vertelden ons dat je 4 staten kon zien vanuit de Sears Tower, en dat was dus best wel indrukwekkend! 't Was wel niets voor mensen met hoogtevrees, dat kan ik je verzekeren :-).
( zicht vanuit Sears Tower )
Natuurlijk zijn we daarna weer langs alle ' gift shops ' gepasseerd ( gewoon altijd de Japanners volgen en je komt er wel ) en daarna moesten we de bus op! We kregen nog wat uitleg van de gids, en toen waren we de stad uit.
Na een lange busrit en een korte lunch kwamen we 6 uur later aan in Flint, waar ze ons kwamen oppikken. Op de bus heb ik nog wat mensen leren kennen zoals een paar Chinezen en Japanners, en het was enorm leerrijk om iets van hun cultuur op te steken.
( Iina, ik en Anna )
Voila, we zijn er eindelijk gekomen. Om af te sluiten wil ik graag zeggen dat, als je de kans krijgt om Chicago ooit te zien, je die kans nooit mag laten liggen.
't Is een geweldige stad! Voor meer foto's kan je links vanboven op de link klikken. Het zijn er veel!
X
Pieter
- Henry Louis Mencken
Hello everybody!
Tussen al het schoolwerk door ( deze week is het druk ) heb ik toch de tijd gevonden om de laatste dag van onze Chicago-trip te beschrijven. Dat was een korte dag, want we hadden alleen de voormiddag voor we naar huis moesten.
( ik in Sears Tower )
We zijn eerst naar een soort van pier gereden waar we een supermooi uitzicht hadden op de Skyline van Chicago. Daar hebben we superveel foto's genomen omdat het uitzicht echt prachtig was, en vervolgens zijn we de bus opgestapt, op weg naar de Sears Tower.
( de Chinezen, de Japanners en ik )De Sears Tower is het hoogste gebouw in Chicago, en was ooit het hoogste gebouw ter wereld. We hebben de lift genomen tot aan de top ( vermits dat in Chicago een toeristische topattractie is ) en van daaruit hadden we een zicht over Chicago. Ze vertelden ons dat je 4 staten kon zien vanuit de Sears Tower, en dat was dus best wel indrukwekkend! 't Was wel niets voor mensen met hoogtevrees, dat kan ik je verzekeren :-).
( zicht vanuit Sears Tower )
Natuurlijk zijn we daarna weer langs alle ' gift shops ' gepasseerd ( gewoon altijd de Japanners volgen en je komt er wel ) en daarna moesten we de bus op! We kregen nog wat uitleg van de gids, en toen waren we de stad uit.
Na een lange busrit en een korte lunch kwamen we 6 uur later aan in Flint, waar ze ons kwamen oppikken. Op de bus heb ik nog wat mensen leren kennen zoals een paar Chinezen en Japanners, en het was enorm leerrijk om iets van hun cultuur op te steken.
( Iina, ik en Anna )
Voila, we zijn er eindelijk gekomen. Om af te sluiten wil ik graag zeggen dat, als je de kans krijgt om Chicago ooit te zien, je die kans nooit mag laten liggen.
't Is een geweldige stad! Voor meer foto's kan je links vanboven op de link klikken. Het zijn er veel!
X
Pieter
woensdag 10 december 2008
Chicago. Day 2.
“My first day in Chicago, September 4, 1983. I set foot in this city, and just walking down the street, it was like roots, like the motherland. I knew I belonged here.”
- Oprah Winfrey
Hey allemaal,
Onze tweede dag Chicago was al zo fameus als de eerste! Om 7u30 zijn we opgestaan om te ontbijten in het hotel. Ik heb mij lekkere wafels gemaakt ( Breakfast of Champions! ) en vervolgens zijn we de bus opgestapt. We zijn in de voormiddag het ' Museum of Science And Industry ' gaan bezoeken. Dat was een impressionant gebouw in Romeinse stijl. Het museum zelf was superinteressant. Ik ben niet echt een wetenschapper dus een kunstmuseum had mij beter gelegen, maar we hebben ons daar goed geamuseerd. Er was een tentoonstelling over ' Kerstbomen uit de hele wereld ' en geloof het of niet, er stond een Belgische kerstboom in het museum! Ik stond daar trots als een pauw naast, en de volgende 10 minuten vond ik het toch wel mijn taak om elke bezoeker die interesse toonde te vertellen dat ik uit Belgie kwam en hier als uitwisselingsstudent studeerde.
( ik en Joon voor de Belgische kerstboom )
Na een uur of twee in het museum hebben we een groepsfoto genomen met alle uitwisselingsstudenten en zijn we terug de bus opgestapt naar de stad. We hebben wat sightseeing gedaan, en we hadden een superzalige gids die boeiend was van begin tot einde. Vervolgens zijn we gaan SHOPPEN!
Chicago is een echte shop-stad, neem het van mij aan. We zijn onder andere naar de Apple Store geweest ( die supergroot was ), naar de Disney Store, en vervolgens zijn we naar Niketown ( een gebouw met 5 verdiepingen vol Nike-spullen ) afgezakt. Ik heb wat dingen in de solden kunnen kopen, want de rest was duur, maar veel geld heb ik niet opgedaan. De 'mall' was wel superleuk, en vooral groot, dat kan je niet vergelijken met onze Westland :-).
Vervolgens zijn we naar de Lincoln Park Zoo geweest. De zoo was gratis, maar alle dieren zaten binnen omdat het veel te koud was en omdat het gesneeuwd had de nacht ervoor. Heel het park was bedekt met kerstlichtjes, en het was supergezellig om daar gewoon met vrienden wat rond te lopen. Het was goed te zien dat Chicago een stad vol Blues en Jazz was, want er waren superveel jazzcafes te vinden rond het park en dat was best wel gezellig :-)
Op dat moment was het al bijna bedtijd en zijn we terug naar het hotel gegaan. Daar hebben we zoals de avond ervoor weer wat gekaart, en heb ik de andere uitwisselingsstudenten wat beter leren kennen. Er waren er superveel van Duitsland en Zwitserland, en zelf een meisje van Nederland, dus dat was wel tof. Ik heb daar superveel vrienden en vriendinnen gemaakt, onder andere Anne en Iina uit Duitsland en Finland. Een foto van hen is hieronder te vinden!
Grappige anekdote : er was een Japanner met ons mee die mij vertelde dat hij in Belgie ' Manneke Pis ' had gezien, en dat moest toch weer lukken :-).
We zijn die dag ook Navy Pier nog eens gaan bezoeken omdat we nog niet alles hadden gezien. 's Avonds waren we allemaal weer doodmoe, maar we keken al uit naar de volgende dag!
X,
Pieter
- Oprah Winfrey
Hey allemaal,
Onze tweede dag Chicago was al zo fameus als de eerste! Om 7u30 zijn we opgestaan om te ontbijten in het hotel. Ik heb mij lekkere wafels gemaakt ( Breakfast of Champions! ) en vervolgens zijn we de bus opgestapt. We zijn in de voormiddag het ' Museum of Science And Industry ' gaan bezoeken. Dat was een impressionant gebouw in Romeinse stijl. Het museum zelf was superinteressant. Ik ben niet echt een wetenschapper dus een kunstmuseum had mij beter gelegen, maar we hebben ons daar goed geamuseerd. Er was een tentoonstelling over ' Kerstbomen uit de hele wereld ' en geloof het of niet, er stond een Belgische kerstboom in het museum! Ik stond daar trots als een pauw naast, en de volgende 10 minuten vond ik het toch wel mijn taak om elke bezoeker die interesse toonde te vertellen dat ik uit Belgie kwam en hier als uitwisselingsstudent studeerde.
( ik en Joon voor de Belgische kerstboom )
Na een uur of twee in het museum hebben we een groepsfoto genomen met alle uitwisselingsstudenten en zijn we terug de bus opgestapt naar de stad. We hebben wat sightseeing gedaan, en we hadden een superzalige gids die boeiend was van begin tot einde. Vervolgens zijn we gaan SHOPPEN!
Chicago is een echte shop-stad, neem het van mij aan. We zijn onder andere naar de Apple Store geweest ( die supergroot was ), naar de Disney Store, en vervolgens zijn we naar Niketown ( een gebouw met 5 verdiepingen vol Nike-spullen ) afgezakt. Ik heb wat dingen in de solden kunnen kopen, want de rest was duur, maar veel geld heb ik niet opgedaan. De 'mall' was wel superleuk, en vooral groot, dat kan je niet vergelijken met onze Westland :-).
Vervolgens zijn we naar de Lincoln Park Zoo geweest. De zoo was gratis, maar alle dieren zaten binnen omdat het veel te koud was en omdat het gesneeuwd had de nacht ervoor. Heel het park was bedekt met kerstlichtjes, en het was supergezellig om daar gewoon met vrienden wat rond te lopen. Het was goed te zien dat Chicago een stad vol Blues en Jazz was, want er waren superveel jazzcafes te vinden rond het park en dat was best wel gezellig :-)
Op dat moment was het al bijna bedtijd en zijn we terug naar het hotel gegaan. Daar hebben we zoals de avond ervoor weer wat gekaart, en heb ik de andere uitwisselingsstudenten wat beter leren kennen. Er waren er superveel van Duitsland en Zwitserland, en zelf een meisje van Nederland, dus dat was wel tof. Ik heb daar superveel vrienden en vriendinnen gemaakt, onder andere Anne en Iina uit Duitsland en Finland. Een foto van hen is hieronder te vinden!
Grappige anekdote : er was een Japanner met ons mee die mij vertelde dat hij in Belgie ' Manneke Pis ' had gezien, en dat moest toch weer lukken :-).
We zijn die dag ook Navy Pier nog eens gaan bezoeken omdat we nog niet alles hadden gezien. 's Avonds waren we allemaal weer doodmoe, maar we keken al uit naar de volgende dag!
X,
Pieter
dinsdag 9 december 2008
Chicago. Day 1.
“Eventually, I think Chicago will be the most beautiful great city left in the world.”
- Frank Lloyd Wright
Hey allemaal,
Na een zalig weekend in Chicago heb ik weer superveel te vertellen! Ik zal alles dag per dag proberen te beschrijven. Chicago is ge-wel-dig, neem het van mij aan. Maar ik ga er dus eens aan beginnen :-).
Vrijdagochtend om 10 uur kwam Dawn Diller mij ophalen thuis. Dawn is de gastmama van Pong, de uitwisselingsstudent die een weekje bij ons heeft gewoond in het begin van zijn verblijf. We zijn supergoeie vrienden geworden daarna, en het is leuk om een soortgenoot te hebben op school waar ik goed mee kan praten over de uitwisseling.
We reden dus naar de McDonald's in Flint, waar de bus ons opwachtte. Dat is toch weer iets typisch voor Amerikanen om af te spreken op de parking van een McDonald's :-). We zijn daar de bus opgestapt met iets van een 30 studenten. Ik kende er al een paar vanop de YFU Orientation. maar de meeste gezichten waren nieuw.
Na een tiental minuten namen we afscheid van onze gastouders en stapten we de bus op op weg naar CHICAGO! We moesten nog een paar mensen ophalen op andere plaatsen, maar na iets van een 5 uur zijn we uiteindelijk toch in de " Windy City " geraakt.
En "windy" was het daar wel zeg, amai ! 't Was er superkoud. We wisten dat wel al op voorhand, maar je kon daar echt bijna je handschoenen niet uitdoen om een foto te nemen. FREEZING!
De kou en de winter hoorde natuurlijk wel bij het thema : Kerstmis! Jaja, de stad was al helemaal in de kerstsfeer ondergedompeld. Heel de stad was versierd met mooie lichtjes en gigantische kerstbomen. Onze eerste 'attractie' was de Christkindlemarket. Dit was een kerstmarkt met standjes van over heel de wereld. We hebben daar een tijdje rondgelopen want we hadden vrij, en vervolgens zijn we een toertje gaan doen door de stad. Het was echt verschieten. Chicago was een ongelooflijk propere stad. Dat valt van Detroit niet te zeggen! En de mensen waren er enorm vriendelijk. Natuurlijk vond ik het aantal wolkenkrabbers al overweldigend, maar je had de hoop Japanners op onze bus eens moeten zien! Die trokken werkelijk foto's van elk klein ding. Pong had 5 geheugenkaarten mee van 2GB, dat zegt dus genoeg :-). Ik heb daar trouwens ook wel een hoop foto's genomen, en die kan je bekijken door linksboven op de link te klikken.
Vervolgens zijn we naar Navy Pier geweest. Navy Pier is een soort van baai met boten overal, en een groot winkelcentrum. We hebben daar wat geshopt, en vervolgens zijn we allemaal in Bubba Gump gaan eten. Dat was geweldig! Bubba Gump is een restaurant helemaal in thema van de film Forrest Gump. Overal hangen 'quotes' en superveel foto's van de film aan de muur. En natuurlijk kon een grote TV met de film ook niet ontbreken. Ik kon echt mijn ogen niet geloven dat alles zo in thema was, maar we hebben ons daar supergoed geamuseerd en mijn ' Chicken Caesar Salad ' heeft zeker en vast gesmaakt.
Ook een grappig feit: Op de tafel waren twee bordjes te vinden. Als je de ober nodig had, stak je ' Stop Forrest Stop ' in de lucht, en als alles goed ging stak je het bordje ' Run Forrest Run ' in de lucht. 't Zijn toch echt zotten die Amerikanen. Maar dat was dus allemaal supergezellig. Na een toertje in het winkelcentrum zijn we buiten nog naar een groot verlicht reuzenrad gaan kijken.
Nadat we Navy Pier hadden verkend was het al laat en hebben we onze intrek genomen in het hotel ( de Mariott Springhill Suites ). Iedereen was moe, maar toen we hoorden dat we een indoor zwembad hadden en een fitnessruimte had iedereen plots zijn tweede adem gevonden. We zijn keilang in het zwembad gebleven, hebben wat gekaart, en vervolgens zijn we naar de kamer gegaan. We moesten om 23u op de kamer zijn. In het begin vond ik dat een beetje dom, maar uiteindelijk bleek dat we veel te moe waren en dat we onze nachtrust best wel konden gebruiken!
De volgende dagen beschrijf ik later, want ik wil me zonder haast kunnen concentreren op mijn journalistenjobke en binnen 5 minuten is het etenstijd!
Groetjes,
Pieter
P.S : Alle foto's komen op Flickr de komende dagen, en geloof mij, het zijn er een hele hoop!
- Frank Lloyd Wright
Hey allemaal,
Na een zalig weekend in Chicago heb ik weer superveel te vertellen! Ik zal alles dag per dag proberen te beschrijven. Chicago is ge-wel-dig, neem het van mij aan. Maar ik ga er dus eens aan beginnen :-).
Vrijdagochtend om 10 uur kwam Dawn Diller mij ophalen thuis. Dawn is de gastmama van Pong, de uitwisselingsstudent die een weekje bij ons heeft gewoond in het begin van zijn verblijf. We zijn supergoeie vrienden geworden daarna, en het is leuk om een soortgenoot te hebben op school waar ik goed mee kan praten over de uitwisseling.
We reden dus naar de McDonald's in Flint, waar de bus ons opwachtte. Dat is toch weer iets typisch voor Amerikanen om af te spreken op de parking van een McDonald's :-). We zijn daar de bus opgestapt met iets van een 30 studenten. Ik kende er al een paar vanop de YFU Orientation. maar de meeste gezichten waren nieuw.
Na een tiental minuten namen we afscheid van onze gastouders en stapten we de bus op op weg naar CHICAGO! We moesten nog een paar mensen ophalen op andere plaatsen, maar na iets van een 5 uur zijn we uiteindelijk toch in de " Windy City " geraakt.
En "windy" was het daar wel zeg, amai ! 't Was er superkoud. We wisten dat wel al op voorhand, maar je kon daar echt bijna je handschoenen niet uitdoen om een foto te nemen. FREEZING!
De kou en de winter hoorde natuurlijk wel bij het thema : Kerstmis! Jaja, de stad was al helemaal in de kerstsfeer ondergedompeld. Heel de stad was versierd met mooie lichtjes en gigantische kerstbomen. Onze eerste 'attractie' was de Christkindlemarket. Dit was een kerstmarkt met standjes van over heel de wereld. We hebben daar een tijdje rondgelopen want we hadden vrij, en vervolgens zijn we een toertje gaan doen door de stad. Het was echt verschieten. Chicago was een ongelooflijk propere stad. Dat valt van Detroit niet te zeggen! En de mensen waren er enorm vriendelijk. Natuurlijk vond ik het aantal wolkenkrabbers al overweldigend, maar je had de hoop Japanners op onze bus eens moeten zien! Die trokken werkelijk foto's van elk klein ding. Pong had 5 geheugenkaarten mee van 2GB, dat zegt dus genoeg :-). Ik heb daar trouwens ook wel een hoop foto's genomen, en die kan je bekijken door linksboven op de link te klikken.
Vervolgens zijn we naar Navy Pier geweest. Navy Pier is een soort van baai met boten overal, en een groot winkelcentrum. We hebben daar wat geshopt, en vervolgens zijn we allemaal in Bubba Gump gaan eten. Dat was geweldig! Bubba Gump is een restaurant helemaal in thema van de film Forrest Gump. Overal hangen 'quotes' en superveel foto's van de film aan de muur. En natuurlijk kon een grote TV met de film ook niet ontbreken. Ik kon echt mijn ogen niet geloven dat alles zo in thema was, maar we hebben ons daar supergoed geamuseerd en mijn ' Chicken Caesar Salad ' heeft zeker en vast gesmaakt.
Ook een grappig feit: Op de tafel waren twee bordjes te vinden. Als je de ober nodig had, stak je ' Stop Forrest Stop ' in de lucht, en als alles goed ging stak je het bordje ' Run Forrest Run ' in de lucht. 't Zijn toch echt zotten die Amerikanen. Maar dat was dus allemaal supergezellig. Na een toertje in het winkelcentrum zijn we buiten nog naar een groot verlicht reuzenrad gaan kijken.
Nadat we Navy Pier hadden verkend was het al laat en hebben we onze intrek genomen in het hotel ( de Mariott Springhill Suites ). Iedereen was moe, maar toen we hoorden dat we een indoor zwembad hadden en een fitnessruimte had iedereen plots zijn tweede adem gevonden. We zijn keilang in het zwembad gebleven, hebben wat gekaart, en vervolgens zijn we naar de kamer gegaan. We moesten om 23u op de kamer zijn. In het begin vond ik dat een beetje dom, maar uiteindelijk bleek dat we veel te moe waren en dat we onze nachtrust best wel konden gebruiken!
De volgende dagen beschrijf ik later, want ik wil me zonder haast kunnen concentreren op mijn journalistenjobke en binnen 5 minuten is het etenstijd!
Groetjes,
Pieter
P.S : Alle foto's komen op Flickr de komende dagen, en geloof mij, het zijn er een hele hoop!
maandag 8 december 2008
Hoor de wind waait door de bomen
Hoor de wind waait door de bomen.
Hier in huis zelfs waait de wind.
Zou de goede Sint nog komen,
Nu hij 't weer zo lelijk vindt.
Nu hij 't weer zo lelijk vindt.
Ja, hij rijdt in donk're nachten
Op zijn paardje, oh zo snel.
Als hij wist hoe zeer wij wachten,
Ja gewis, dan kwam hij wel.
Ja gewis, dan kwam hij wel!
Hey allemaal,
Na een heel weekend Chicago valt er weer superveel te vertellen. Dat kan je hier allemaal lezen de komende dagen. Maar eerst wil ik dit met jullie delen :
Toen ik zondagavond na een busrit van 6 uur terug thuiskwam van Chicago, vertelde Tina mij dat ik was vergeten om mijn wortel en mijn schoen voor Sinterklaas te zetten. Natuurlijk was ik enorm verbaasd dat Tina wist wie Sinterklaas was, en ik sprong natuurlijk een gat in de lucht omdat ik me voor een dagje weer helemaal Belg voelde :-)
De dag erna vond ik een pakje bij de schouw. Ik opende het pakje, en er zat een briefje bij waarop stond : " Groetjes van Sinterklaas ".
Nu, wat zat er in het pakje ?
( Drumroll )
Een Ipod!
Woohoow !
Natuurlijk heeft Sinterklaas speciale krachten om te weten wat mijn grootste cadeauwens was deze feestdagen. Ik had echter nooit gedacht dat hij heel de weg naar Amerika zou afleggen om mij met een cadeautje te plezieren. Hij had waarschijnlijk een al hele reis achter de rug om zijn laatste pakje in de Verenigde Staten af te leveren!
Bij deze wil ik dus zeggen :
DANKU SINTERKLAAS, U BENT MIJN HELD !
Pieter
Hier in huis zelfs waait de wind.
Zou de goede Sint nog komen,
Nu hij 't weer zo lelijk vindt.
Nu hij 't weer zo lelijk vindt.
Ja, hij rijdt in donk're nachten
Op zijn paardje, oh zo snel.
Als hij wist hoe zeer wij wachten,
Ja gewis, dan kwam hij wel.
Ja gewis, dan kwam hij wel!
Hey allemaal,
Na een heel weekend Chicago valt er weer superveel te vertellen. Dat kan je hier allemaal lezen de komende dagen. Maar eerst wil ik dit met jullie delen :
Toen ik zondagavond na een busrit van 6 uur terug thuiskwam van Chicago, vertelde Tina mij dat ik was vergeten om mijn wortel en mijn schoen voor Sinterklaas te zetten. Natuurlijk was ik enorm verbaasd dat Tina wist wie Sinterklaas was, en ik sprong natuurlijk een gat in de lucht omdat ik me voor een dagje weer helemaal Belg voelde :-)
De dag erna vond ik een pakje bij de schouw. Ik opende het pakje, en er zat een briefje bij waarop stond : " Groetjes van Sinterklaas ".
Nu, wat zat er in het pakje ?
( Drumroll )
Een Ipod!
Woohoow !
Natuurlijk heeft Sinterklaas speciale krachten om te weten wat mijn grootste cadeauwens was deze feestdagen. Ik had echter nooit gedacht dat hij heel de weg naar Amerika zou afleggen om mij met een cadeautje te plezieren. Hij had waarschijnlijk een al hele reis achter de rug om zijn laatste pakje in de Verenigde Staten af te leveren!
Bij deze wil ik dus zeggen :
DANKU SINTERKLAAS, U BENT MIJN HELD !
Pieter
woensdag 3 december 2008
Dilemma
Vanavond zat ik twee uur lang te piekeren over iets dat voor sommige mensen heel simpel zou zijn, en voor andere mensen iets minder simpel :-), veronderstel ik. Omdat ik er zolang heb over nagedacht, wil ik jullie allemaal ook eens vragen wat jullie zouden doen in mijn situatie. Er gewoon eens over nadenken is al goed :-), maar de mensen die graag willen antwoorden, mogen onder dit bericht op de 'reply' knop klikken!
Maar ik ga jullie niet meer laten wachten, hier komt het!
Het verhaal begint technisch gezien al een paar maanden geleden.
Het begon allemaal met mijn portefeuille. Ik had een portefeuille van Belgie mee naar Amerika, maar 't was zo een dikke portefeuille, zo iets onhandig dat niet goed in je broekzak past. Dus vroeg ik aan Brandon, mijn gastpapa, of hij soms geen gewoon zakje had met een ritssluiting om mijn geld en zo van die dingen in te steken.
Vermits mijn zakje altijd zwaarder en zwaarder werd door het klein geld dat erin zat, besloot ik om al mijn klein geld in potjes te steken.
Dat klein geld gebruikte ik later om poker te spelen met mijn mama Tina, en soms ook met mijn papa en zijn vrienden op onze maandelijke pokeravond. We speelden nooit met veel geld, alleen met kwartjes, maar ik leek elke keer toch wel een paar dollars te winnen.
Toen kwam ik op het fameuze gedacht : Wat als ik nu eens al dat klein geld bijhoud en spaar om eens iets voor mij te kopen, zoals een goeie mp3 speler ( het zou wel nog eventjes duren eer ik daar zou geraken met de hoeveelheid muntjes die ik nog maar had ). Dus wat begon ik te doen : ik probeerde zoveel mogelijk te letten op wat ik kocht, om veel klein geld te hebben, om zo dichter bij mijn doel te komen ( ik weet het, het klinkt heel dom ). Maar ik dacht. 't Is uiteindelijk toch maar 'klein geld', dus veel verschil gaat het niet maken op mijn rekening.
Maar nu komen we dus bij de kern van het verhaal. Na 4 maanden had ik al een hele hoop klein geld, en ik was al superhard aan het verlangen naar die mooie Ipod die ik al zo vaak in de winkel had zien staan ( ik weet het, shame on me, zo materialistisch ! ). Ik had speciaal geprobeerd om gedurende mijn verblijf hier niet teveel 'overbodige' dingen te kopen, zodat ik mijn toekomstige aankoop een beetje kon rechtvaardigen.
Nu, wat is er gebeurd dat ik hier een heel verhaal moet van maken ?
Toen ik vandaag op school aankwam zag ik een affiche aan de muur waarop ' Contribute for the Change Competition ! ' stond. Ik vroeg me af wat dit was, tot mijn leerkracht Psychologie mij uitlegde dat elke leekracht deze week zoveel mogelijk klein geld moest verzamelen van zijn leerlingen. Met dat klein geld ging men kerstcadeautjes kopen voor kinderen in Brown City die het niet breed hadden. Alles ging dan verzameld worden in 1 grote pot, en vervolgens gingen de kerstcadeautjes worden gekocht.
Je ziet het dus al komen : Ik dacht ' ja lap ' ( ik weet het, 't is echt slecht van mij ) en 5 minuten later begon mijn geweten al te knagen, want hoelang had ik die blinkende Ipod al niet gewild ? Ik kwam dus thuis en ik kon het mij niet laten om mijn klein geld te tellen. Ik was verbaasd toen ik zag hoeveel er in mijn potje zat en kwam tot de conclusie dat ik 77 dollar ( da's iets meer dan 50 euro schat ik ) had in klein geld. Eventjes wiskundig berekenen : voor mijn Ipod van 150 dollar had ik dus al de helft.
Maar natuurlijk was ik op dat moment al helemaal niet meer aan mijn Ipod aan het denken. Ik kon immers met mijn 77 dollar bijna 8 kinderen een leuke kerst geven, MET een klein cadeautje ( ze kopen kleine cadeautjes van ongeveer 10 dollar ).
Ik moet eerlijk zijn : ik heb meer dan een half uur moeten nadenken over wat ik ging doen. Want voor mij was het alles of niets: Ik wou niet 'maar' de helft geven en de rest zelf houden. Want als ik voor het weggeven koos ging ik mij toch nog altijd slecht voelen dat ik de andere helft ook niet had weggegeven. Maar wat met die Ipod? Want ik had dat ding toch al zolang gewild. Ik begon ineens een beetje als Gollum uit ' The Lord Of The Rings ' te denken : Waarom zou ik hier niet eens iets voor mezelf kopen ? Ik had er immers zolang voor gespaard, en ik was toch al redelijk dicht gekomen.
Ik schaam me er nu voor dat ik een half uur heb moeten nadenken over mijn beslissing. Ik meldde mij aan op MSN, en de eerste persoon die ik zag in mijn lijst was Joke Veys ( nog eens merci Joke! ), en ik begon er met haar over te praten. Hoe het kwam weet ik niet, maar zij vond mijn probleem toch niet zo dom, en woog met mij alle voordelen en nadelen af. Ondertussen wist ik eigenlijk al lang wat ik van plan was, maar ik wou toch nog eens de mening van iemand anders horen. Ik kreeg vervolgens ook hulp van Birgitt, een van mijn uitwisselingsvriendinnen die ook in Michigan zit. Ik weet niet waarom, maar ik vond het enorm plezierig om hierover na te denken.
Uiteindelijk was het iets dat Joke zei dat de doorslag gaf :
Wat als je hier binnen 5 jaar aan terugdenkt ?
Wil herrinnerd worden aan het feit dat je die mooie Ipod toch wel hebt gekocht, dat je vele mooie uren met het ding doorbracht, en dat het je rots in de branding was op elk stil moment waarop het toch wel nodig was om naar muziek te luisteren?
Of wil je herrinnerd worden aan het feit dat je 7 arme kinderen blij hebt gemaakt met een cadeautje en een mooie kerst hebt gegeven ?
Morgen is de laatste dag van de ' Change Competition '. Ik heb besloten om mijn volledige 77 dollar aan de kerstkinderen te schenken. Ook al heeft het minstens een half uur geduurd vooraleer ik beslist had wat ik ging doen. Nu ik er, alweer een uur later, over nadenk, sta ik 100 percent achter mijn beslissing. Maar moet ik me schuldig voelen dat het zolang heeft geduurd om dat te beseffen?
Reacties zijn meer dan welkom.
Pieter
Maar ik ga jullie niet meer laten wachten, hier komt het!
Het verhaal begint technisch gezien al een paar maanden geleden.
Het begon allemaal met mijn portefeuille. Ik had een portefeuille van Belgie mee naar Amerika, maar 't was zo een dikke portefeuille, zo iets onhandig dat niet goed in je broekzak past. Dus vroeg ik aan Brandon, mijn gastpapa, of hij soms geen gewoon zakje had met een ritssluiting om mijn geld en zo van die dingen in te steken.
Vermits mijn zakje altijd zwaarder en zwaarder werd door het klein geld dat erin zat, besloot ik om al mijn klein geld in potjes te steken.
Dat klein geld gebruikte ik later om poker te spelen met mijn mama Tina, en soms ook met mijn papa en zijn vrienden op onze maandelijke pokeravond. We speelden nooit met veel geld, alleen met kwartjes, maar ik leek elke keer toch wel een paar dollars te winnen.
Toen kwam ik op het fameuze gedacht : Wat als ik nu eens al dat klein geld bijhoud en spaar om eens iets voor mij te kopen, zoals een goeie mp3 speler ( het zou wel nog eventjes duren eer ik daar zou geraken met de hoeveelheid muntjes die ik nog maar had ). Dus wat begon ik te doen : ik probeerde zoveel mogelijk te letten op wat ik kocht, om veel klein geld te hebben, om zo dichter bij mijn doel te komen ( ik weet het, het klinkt heel dom ). Maar ik dacht. 't Is uiteindelijk toch maar 'klein geld', dus veel verschil gaat het niet maken op mijn rekening.
Maar nu komen we dus bij de kern van het verhaal. Na 4 maanden had ik al een hele hoop klein geld, en ik was al superhard aan het verlangen naar die mooie Ipod die ik al zo vaak in de winkel had zien staan ( ik weet het, shame on me, zo materialistisch ! ). Ik had speciaal geprobeerd om gedurende mijn verblijf hier niet teveel 'overbodige' dingen te kopen, zodat ik mijn toekomstige aankoop een beetje kon rechtvaardigen.
Nu, wat is er gebeurd dat ik hier een heel verhaal moet van maken ?
Toen ik vandaag op school aankwam zag ik een affiche aan de muur waarop ' Contribute for the Change Competition ! ' stond. Ik vroeg me af wat dit was, tot mijn leerkracht Psychologie mij uitlegde dat elke leekracht deze week zoveel mogelijk klein geld moest verzamelen van zijn leerlingen. Met dat klein geld ging men kerstcadeautjes kopen voor kinderen in Brown City die het niet breed hadden. Alles ging dan verzameld worden in 1 grote pot, en vervolgens gingen de kerstcadeautjes worden gekocht.
Je ziet het dus al komen : Ik dacht ' ja lap ' ( ik weet het, 't is echt slecht van mij ) en 5 minuten later begon mijn geweten al te knagen, want hoelang had ik die blinkende Ipod al niet gewild ? Ik kwam dus thuis en ik kon het mij niet laten om mijn klein geld te tellen. Ik was verbaasd toen ik zag hoeveel er in mijn potje zat en kwam tot de conclusie dat ik 77 dollar ( da's iets meer dan 50 euro schat ik ) had in klein geld. Eventjes wiskundig berekenen : voor mijn Ipod van 150 dollar had ik dus al de helft.
Maar natuurlijk was ik op dat moment al helemaal niet meer aan mijn Ipod aan het denken. Ik kon immers met mijn 77 dollar bijna 8 kinderen een leuke kerst geven, MET een klein cadeautje ( ze kopen kleine cadeautjes van ongeveer 10 dollar ).
Ik moet eerlijk zijn : ik heb meer dan een half uur moeten nadenken over wat ik ging doen. Want voor mij was het alles of niets: Ik wou niet 'maar' de helft geven en de rest zelf houden. Want als ik voor het weggeven koos ging ik mij toch nog altijd slecht voelen dat ik de andere helft ook niet had weggegeven. Maar wat met die Ipod? Want ik had dat ding toch al zolang gewild. Ik begon ineens een beetje als Gollum uit ' The Lord Of The Rings ' te denken : Waarom zou ik hier niet eens iets voor mezelf kopen ? Ik had er immers zolang voor gespaard, en ik was toch al redelijk dicht gekomen.
Ik schaam me er nu voor dat ik een half uur heb moeten nadenken over mijn beslissing. Ik meldde mij aan op MSN, en de eerste persoon die ik zag in mijn lijst was Joke Veys ( nog eens merci Joke! ), en ik begon er met haar over te praten. Hoe het kwam weet ik niet, maar zij vond mijn probleem toch niet zo dom, en woog met mij alle voordelen en nadelen af. Ondertussen wist ik eigenlijk al lang wat ik van plan was, maar ik wou toch nog eens de mening van iemand anders horen. Ik kreeg vervolgens ook hulp van Birgitt, een van mijn uitwisselingsvriendinnen die ook in Michigan zit. Ik weet niet waarom, maar ik vond het enorm plezierig om hierover na te denken.
Uiteindelijk was het iets dat Joke zei dat de doorslag gaf :
Wat als je hier binnen 5 jaar aan terugdenkt ?
Wil herrinnerd worden aan het feit dat je die mooie Ipod toch wel hebt gekocht, dat je vele mooie uren met het ding doorbracht, en dat het je rots in de branding was op elk stil moment waarop het toch wel nodig was om naar muziek te luisteren?
Of wil je herrinnerd worden aan het feit dat je 7 arme kinderen blij hebt gemaakt met een cadeautje en een mooie kerst hebt gegeven ?
Morgen is de laatste dag van de ' Change Competition '. Ik heb besloten om mijn volledige 77 dollar aan de kerstkinderen te schenken. Ook al heeft het minstens een half uur geduurd vooraleer ik beslist had wat ik ging doen. Nu ik er, alweer een uur later, over nadenk, sta ik 100 percent achter mijn beslissing. Maar moet ik me schuldig voelen dat het zolang heeft geduurd om dat te beseffen?
Reacties zijn meer dan welkom.
Pieter
Sledding at Deanville Mountain
"Snowboarding is an activity that is very popular with people who do not feel that regular skiing is lethal enough. " Dave Barry
Hello everyone!
Zoals je in deze titel wel kan lezen hebben we ons weer goed geamuseerd in de sneeuw :-)
Vandaag ben ik na school met een paar vrienden naar Deanville geweest. Deanville is een heuvel waar veel studenten van de High School na school gaan sleeen en snowboarden. We zijn ons daar vandaag ook eens gaan amuseren.
Nadat we een perfecte heuvel hadden gevonden zijn we een ' jumpke ' beginnen te bouwen. Ik was daar met Thomas, Travis, Billy en nog een paar vrienden vanop school. We zijn een paar keer gecrasht met onze snowboards en 't was grappig om zien. Hieronder vind je een paar filmpjes van ons geweldig snowboardtalent. Een ding moet je wel weten : ik ben er niet op te vinden, want ik was aan het filmen. En als je het toch zou bekijken : het is niet zo erg als het eruit ziet. Geloof mij :D
X,
Pieter
Hello everyone!
Zoals je in deze titel wel kan lezen hebben we ons weer goed geamuseerd in de sneeuw :-)
Vandaag ben ik na school met een paar vrienden naar Deanville geweest. Deanville is een heuvel waar veel studenten van de High School na school gaan sleeen en snowboarden. We zijn ons daar vandaag ook eens gaan amuseren.
Nadat we een perfecte heuvel hadden gevonden zijn we een ' jumpke ' beginnen te bouwen. Ik was daar met Thomas, Travis, Billy en nog een paar vrienden vanop school. We zijn een paar keer gecrasht met onze snowboards en 't was grappig om zien. Hieronder vind je een paar filmpjes van ons geweldig snowboardtalent. Een ding moet je wel weten : ik ben er niet op te vinden, want ik was aan het filmen. En als je het toch zou bekijken : het is niet zo erg als het eruit ziet. Geloof mij :D
X,
Pieter
1st Snowday!
“So comes snow after fire, and even dragons have their ending.” - J.R.R Tolkien
Hey allemaal,
Maandag hadden wij hier onze eerst snowday! En hopelijk komen er nog veel meer :-)
Om 5u30 's ochtends kreeg ik van Kayla een smsje dat er geen school was (Kayla's tante werkt in de school) en natuurlijk sprong ik een gat in de lucht. Snow days komen voor als het superveel heeft gesneeuwd en als het dus gevaarlijk is op de weg. Omdat er veel schoolbussen rondrijden voor kinderen die ' op de buiten ' wonen, riskeren ze zich het hier niet om ongelukken te veroorzaken. En op zo'n dagen blijf je dus beter thuis :D
Natuurlijk heb ik van deze vrije dag gebruik gemaakt om eens goed lang uit te slapen. Vervolgens ben ik met Jacob en Jeremy naar het park geweest, waar we 2 uur in de sneeuw hebben gespeeld. De hoeveelheid sneeuw in het park was ongelooflijk en we hebben ons daar supergoed geamuseerd. Er is een heuveltje in het park, en natuurlijk hadden we onze slee mee om daar optimaal gebruik van te maken. Superveel kinderen waren buiten aan het spelen, en sommigen bouwden levensgrote sneeuwmannen zoals deze :
's Namiddags kwam Tina thuis, en was het relaxen naast het haardvuur. Het mooie leven dus :-). Tot zover onze eerste snowday. Hadden we dat in Belgie ook maar ! Ik heb toen ook wat foto's genomen, de link vind je links vanboven!
Groetjes,
Pieter
Hey allemaal,
Maandag hadden wij hier onze eerst snowday! En hopelijk komen er nog veel meer :-)
Om 5u30 's ochtends kreeg ik van Kayla een smsje dat er geen school was (Kayla's tante werkt in de school) en natuurlijk sprong ik een gat in de lucht. Snow days komen voor als het superveel heeft gesneeuwd en als het dus gevaarlijk is op de weg. Omdat er veel schoolbussen rondrijden voor kinderen die ' op de buiten ' wonen, riskeren ze zich het hier niet om ongelukken te veroorzaken. En op zo'n dagen blijf je dus beter thuis :D
Natuurlijk heb ik van deze vrije dag gebruik gemaakt om eens goed lang uit te slapen. Vervolgens ben ik met Jacob en Jeremy naar het park geweest, waar we 2 uur in de sneeuw hebben gespeeld. De hoeveelheid sneeuw in het park was ongelooflijk en we hebben ons daar supergoed geamuseerd. Er is een heuveltje in het park, en natuurlijk hadden we onze slee mee om daar optimaal gebruik van te maken. Superveel kinderen waren buiten aan het spelen, en sommigen bouwden levensgrote sneeuwmannen zoals deze :
's Namiddags kwam Tina thuis, en was het relaxen naast het haardvuur. Het mooie leven dus :-). Tot zover onze eerste snowday. Hadden we dat in Belgie ook maar ! Ik heb toen ook wat foto's genomen, de link vind je links vanboven!
Groetjes,
Pieter
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
